İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karcan isminin anlamı: Esmer kimse. bk. Karacan. Karcan ismi Farsça kökenli bir Erkek ismidir.
Karcan İsminin Anlamı Nedir? Karcan İsminin AnaliziDilocan: Can dost
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Aycan: 1.İçi aydınlık 2."Ey sevgili" anlamında kullanılan bir ad.
Kariina: bulundu
Lorican: Can ninni
Sincan: 1. Gülgillerden, Doğu Anadolu Bölgesinde yetişen, kırmızı veya kan kırmızısı renkte çiçekleri olan çok yıllık kokulu bir bitki. 2. Uygur Özerk Bölgesinin Çince´deki adı.
Neşecan: Neşeli, sevinçli kimse.
Nevcan: Yeni doğmuş, küçük, genç.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karessa: çok sevgili
Sevencan: Gönülden seven kimse.
Karakız: Esmer kız.
Karadut: Siyah renkli dut.
Sevcan: "Gönülden sev" anlamında kullanılan bir ad.
Sevgican: Gönülden gelen sevgi.
Karine: övme
Durcan: "Yaşa, uzun ömürlü ol" anlamında kullanılan bir ad.
Karyan: karanlık bir
Karnaim: boynuzları
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Bilgecan: Bilgili kimse.
Yârcan: Çok sevilen, sevgili.
Güzelcan: Güzel kimse.
Karmit: Rab `ın bağ
Gülercan: Gülümseyen sevgili.
Tülcan: İnce ruhlu insan.
Karisa: çok sevgili
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karis: Grace;
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Morican: Can boncuk
Nurcan: Işık canlı, can ışığı
Mihrican: Sonbahar. İranlılarda bir bayram.
İlkcan: İlk doğan çocuklara verilen adlardandır.
Mercan: 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan.2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde.3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karmelita: Rab `ın bağ
Severcan: Yürekten seven kimse.
Zican: Canlı, cana yakın, candan.
Perican: Peri gibi güzel olan.
Sevilcan: "Yürekten sevil" anlamında kullanılan bir ad.
Selvican: Selvi gibi uzun boylu olan güzel.
Yekcan: Bir can
Sevican: Gönülden gelen sevgi.
Ayşecan: Rahat ve huzur içinde yaşayan kimse.
Dilcan: Şirin dilli, güzel sözlü. Candan, gönülden konuşan.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Gülcan: Gül gibi güzel canlı
Karima: Noble, cömert
Mircan: Gerçek dost olan değerli kimse.
Nazlıcan: Nazlı kimse.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
İsmican: Adı da kendi gibi sevimli olan.
Ezcan: Ben canım, ben canlıyım
Karissa: Okşamak
Karacan: Esmer kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Durucan: Özü temiz kişi.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karasal: Kara ile ilgili.
Olcan: "Gerçek dost ol" anlamında kullanılan bir ad.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Darcan: Aceleci, sıkıntılı.
Çevikcan: Kolaylık ve çabuklukla davranan, kıvrak, hareketli kimse.
Memucan: yoksul için de geçerlidir hazırlamak
Orcan: Kale veya şehirde bulunanların yakın dostu.
Zeycan: Candan, cana yakın.
Tekecan: Mert, sözünün eri olan kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Beycan: Bey gibi olan kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Ergincan: Olgun ruhlu kimse.
Karim: cömert
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karlık: Kar kuyusu.
Arcan: Özü saf, temiz kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Tunacan: Görkemli, gösterişli kimse.
Karındaş: Kardeş.
Emircan: Emir ve Can isimlerinin birleşmesi ile oluşmuştur.
Dönmezcan: Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli kimse.
Baycan: Zengin, varlıklı kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karatekin: Esmer kimse.
İşcan: Çalışkan, becerikli, iş bilen.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Torcan: Çekingen, utangaç kimse.
Özercan: Yiğit, doğru kimse
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Bağışcan: Başkalarının hatalarını bağışlayan, affeden kimse. Bağış ve Can isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Bkz: Bağış ve Can
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Tanırcan: Anımsayan, bilip ayıran, seçen kimse.
Efecan: Hareketli, ele avuca sığmaz, akıllı (afacan)
Atacan: "Sevgili baba" anlamında kullanılan bir ad.
Mocan: Soğukkanlı, güçlü, dayanıklı.
Ercan: Er canlı, korkusuz yiğit. Yiğit, canlı, cesur kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Alacan: Henüz olgunlaşmamış dost.
Timurcan: bk. Demircan
Alican: Yüce, ulu dost.Cana yakın, içtenlikli, candan, sıcakkanlı.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karpos: Kâr
Kareem: Cömert
Salcan: Coşkulu, taşkın yaradılışlı, hareketli olan kimse. - bk. Selcan
İlcan: Memleketin sevimlisi.
Bican: Cansız.
Turcan: Genç, delikanlı.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Yurdacan: Yurda canlılık veren kimse.
Karmel: Bağ
Korcan: Kanı sıcak, kanı kaynayan
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Toycan: Çok genç ve deneyimsiz kimse.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Dilercan: İsteyen, dilekte bulunan, dileyen kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karaduman: Siyah duman.
Karaşın: Esmer.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Közcan: Samimi, içten kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Uzcan: Uysal, uyumlu, iyi insan.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Oğulcan: Çok sevgili çocuk.
Ulcan: bk. Oğulcan
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Özgürcan: Özgürlüğe düşkün kimse.
Arıcan: Temiz, doğru kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Sercan: Canların özü, canın başı. Sevgili, sevilen.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Batıcan: Üstün gelen, gücü yeten, galip olan kimse.
Temircan: Güçlü, kuvvetli, sert kimse. - bk. Demircan
Temizcan: İçi temiz olan kimse.
Oğuzcan: Gerçek dost.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Babacan: Cana yakın, olgun, güvenilir kimse.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Erencan: Deneyimli, akıllı kimse.
Ocan: "O, cana yakın dosttur" anlamında kullanılan bir ad.