İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karcan isminin anlamı: Esmer kimse. bk. Karacan. Karcan ismi Farsça kökenli bir Erkek ismidir.
Karcan İsminin Anlamı Nedir? Karcan İsminin AnaliziDilocan: Can dost
İsmican: Adı da kendi gibi sevimli olan.
Gülcan: Gül gibi güzel canlı
Karnaim: boynuzları
Sevilcan: "Yürekten sevil" anlamında kullanılan bir ad.
Nevcan: Yeni doğmuş, küçük, genç.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Ezcan: Ben canım, ben canlıyım
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karis: Grace;
Sevencan: Gönülden seven kimse.
Zican: Canlı, cana yakın, candan.
Bilgecan: Bilgili kimse.
Neşecan: Neşeli, sevinçli kimse.
Perican: Peri gibi güzel olan.
Karissa: Okşamak
Selvican: Selvi gibi uzun boylu olan güzel.
Severcan: Yürekten seven kimse.
Mihrican: Sonbahar. İranlılarda bir bayram.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karmelita: Rab `ın bağ
Sevgican: Gönülden gelen sevgi.
Güzelcan: Güzel kimse.
Mercan: 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan.2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde.3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.
Nazlıcan: Nazlı kimse.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Gülercan: Gülümseyen sevgili.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Durcan: "Yaşa, uzun ömürlü ol" anlamında kullanılan bir ad.
Karakız: Esmer kız.
Tülcan: İnce ruhlu insan.
Karmit: Rab `ın bağ
Dilcan: Şirin dilli, güzel sözlü. Candan, gönülden konuşan.
Karine: övme
İlkcan: İlk doğan çocuklara verilen adlardandır.
Karessa: çok sevgili
Yekcan: Bir can
Sincan: 1. Gülgillerden, Doğu Anadolu Bölgesinde yetişen, kırmızı veya kan kırmızısı renkte çiçekleri olan çok yıllık kokulu bir bitki. 2. Uygur Özerk Bölgesinin Çince´deki adı.
Karyan: karanlık bir
Yârcan: Çok sevilen, sevgili.
Kariina: bulundu
Lorican: Can ninni
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Sevcan: "Gönülden sev" anlamında kullanılan bir ad.
Nurcan: Işık canlı, can ışığı
Ayşecan: Rahat ve huzur içinde yaşayan kimse.
Sevican: Gönülden gelen sevgi.
Mircan: Gerçek dost olan değerli kimse.
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karadut: Siyah renkli dut.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karisa: çok sevgili
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Aycan: 1.İçi aydınlık 2."Ey sevgili" anlamında kullanılan bir ad.
Karima: Noble, cömert
Morican: Can boncuk
Ercan: Er canlı, korkusuz yiğit. Yiğit, canlı, cesur kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Torcan: Çekingen, utangaç kimse.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Sağcan: Sağlıklı kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Kipcan: Canlı, dayanıklı, sağlam kimse.
Dirican: Güçlü, canlı kimse.
Kayacan: Canı kaya gibi güçlü olan.
Barışcan: Barıştan yana olan kimse.
Dilercan: İsteyen, dilekte bulunan, dileyen kimse.
Çevikcan: Kolaylık ve çabuklukla davranan, kıvrak, hareketli kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Batıcan: Üstün gelen, gücü yeten, galip olan kimse.
Berkcan: Berk ve Can isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. (Bkz: Berk ve Can)
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karmel: Bağ
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Temircan: Güçlü, kuvvetli, sert kimse. - bk. Demircan
Ergincan: Olgun ruhlu kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Memucan: yoksul için de geçerlidir hazırlamak
Bican: Cansız.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Alican: Yüce, ulu dost.Cana yakın, içtenlikli, candan, sıcakkanlı.
Beycan: Bey gibi olan kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
İşcan: Çalışkan, becerikli, iş bilen.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karlu: Karlı.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Tekecan: Mert, sözünün eri olan kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Közcan: Samimi, içten kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Görgüncan: Görgülü, bilgili kimse.
Baycan: Zengin, varlıklı kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Demircan: Demir gibi sağlam olan can
İlcan: Memleketin sevimlisi.
Karsten: İsa şöyle bir
Karlık: Kar kuyusu.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Atacan: "Sevgili baba" anlamında kullanılan bir ad.
Onurcan: Onurlu insan, kendisine saygısı olan. Şeref ve haysiyet sahibi. Onur ve Can isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Onur ve Can
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Yurdacan: Yurda canlılık veren kimse.
Türkcan: Sevilen Türk.
Taşcan: Taş gibi sağlam kimse.
Uzcan: Uysal, uyumlu, iyi insan.
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Okcan: Canlı, hareketli, canı tez.
Karaşın: Esmer.
Mocan: Soğukkanlı, güçlü, dayanıklı.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Arıcan: Temiz, doğru kimse.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Dönmezcan: Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Gürcan: Herkesi seven, özveride bulunan
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karim: cömert
Pekcan: Sıkı canlı, yufka yürekli olmayan
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Bağışcan: Başkalarının hatalarını bağışlayan, affeden kimse. Bağış ve Can isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Bkz: Bağış ve Can
Orcan: Kale veya şehirde bulunanların yakın dostu.
Ilgazcan: Akıncı, savaşçı kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Korcan: Kanı sıcak, kanı kaynayan
Özgürcan: Özgürlüğe düşkün kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Emircan: Emir ve Can isimlerinin birleşmesi ile oluşmuştur.
Can: İnsan ve hayvanlarda yaşamı sağlayan ve ilk korunan
Tanırcan: Anımsayan, bilip ayıran, seçen kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Nuhcan: Nuh Peygamber gibi uzun ömürlü olması istenilen.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Velican: Can sahibi, canlı.
Turcan: Genç, delikanlı.
Yavuzcan: Güçlü kişiliği olan kimse.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Balcan: Bal gibi sevimli ve tatlı olan.
Yurtcan: Ülkesine canlılık katan kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Ulucan: Erdemli, saygın, yüce kişi.