İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Zülfiye isminin anlamı: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye. Zülfiye ismi Farsça kökenli bir Kız ismidir.
Zülfiye İsminin Anlamı Nedir? Zülfiye İsminin AnaliziSaniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Zülfa: Yakınlık, yaklaşma. Yüksek yerler, yüksek makam, mertebe, derece. Kuran’da Sebe 37, Zümer 3, Sad 25 ve 40. ayetlerde geçer.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Zülfizar: bk. Zülfüzar
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Zülfüzar: Saçı gür, bol saçlı.
Zeyniye: Süslü.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Vasfiye: Nitelikli.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Terbiye: Eğitim, Görgü
Asiye: İsyan eden
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Zülfiyar: Sevgilinin zülfü, saçı.- bk. Zülfüyar
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Zülfübar: Dağılmış, saçılmış saç.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Zülal: 1. Hafif, saf ve tatlı su.Arı Tatlı Su
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Zülfüye: Sevgilinin saçı.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Zülfüyar: Sevgilinin zülfü, saçı.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Kudsiye: Kutsal.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Harbiye: Savaşla ilgili.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Rasiye: Büyük dağ.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Zülkif: Yüce, makam sahibi. - bk. Zülküf
Zülfikar: Hz. Ali’nin çatal ağızlı kılıcı
Zülkifl: Yüce, makam sahibi. Nasip ve kısmet sahibi. Kuran’da Enbiya 85 ve Sad 48. ayetlerde geçmektedir.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Zülkarneyn: 1. İki boynuzlu anlamında. 2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen şahıs. 3. Büyük İskender.
Zülfi: bk. Zülfü
Zülküf: Yüce, makam sahibi.