İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Zülfiye isminin anlamı: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye. Zülfiye ismi Farsça kökenli bir Kız ismidir.
Zülfiye İsminin Anlamı Nedir? Zülfiye İsminin AnaliziUzziye: Allah `ın gücü
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Seniye: Yüksek, yüce.
Zülfizar: bk. Zülfüzar
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Züleyha: Su perisi.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Harbiye: Savaşla ilgili.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Zülfüyar: Sevgilinin zülfü, saçı.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Zülfüye: Sevgilinin saçı.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Veliye: Ermiş kadın.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Zülfa: Yakınlık, yaklaşma. Yüksek yerler, yüksek makam, mertebe, derece. Kuran’da Sebe 37, Zümer 3, Sad 25 ve 40. ayetlerde geçer.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Zeyniye: Süslü.
Rasiye: Büyük dağ.
Zülfibar: bk. Zülfübar
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Zülfiyar: Sevgilinin zülfü, saçı.- bk. Zülfüyar
Mihriye: Güneşle ilgili.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Zülfübar: Dağılmış, saçılmış saç.
Zülal: 1. Hafif, saf ve tatlı su.Arı Tatlı Su
Vasfiye: Nitelikli.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Asiye: İsyan eden
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Terbiye: Eğitim, Görgü
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Rahiye: Bal arısı.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Zülfikar: Hz. Ali’nin çatal ağızlı kılıcı
Zülkif: Yüce, makam sahibi. - bk. Zülküf
Zülfi: bk. Zülfü
Zülkarneyn: 1. İki boynuzlu anlamında. 2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen şahıs. 3. Büyük İskender.
Zülküf: Yüce, makam sahibi.
Zülkifl: Yüce, makam sahibi. Nasip ve kısmet sahibi. Kuran’da Enbiya 85 ve Sad 48. ayetlerde geçmektedir.