İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Vehbiye isminin anlamı: Tanrı bağışı olan. Vehbiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Vehbiye İsminin Anlamı Nedir? Vehbiye İsminin AnaliziTaliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Dürriye: İnci gibi parlayan
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Cudiye: Cömert, eli açık.
Veliye: Ermiş kadın.
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Nevriye: Işıklı, parlak.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Rasiye: Büyük dağ.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Vasfiye: Nitelikli.
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Asiye: İsyan eden
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Seniye: Yüksek, yüce.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Samiye: Yüksek, yüce.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.