İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Türknur isminin anlamı: Aydın olan Türk. Türknur ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Türknur İsminin Anlamı Nedir? Türknur İsminin AnaliziNevinur: Renk renk ışık.
Beyzanur: Işık saçan nur. Çok beyaz, çok temiz ve nurlu.Nur yüzlü.
Cemalnur: Nur yüzlü, parlak ve güzel yüzlü. Cemal ve Nur isimlerinin bir araya gelmesiyle oluşmuştur. Bkz: Cemal ve Nur Cemal ve Nur isimleri ayrı ayrı Kuran’da geçmektedir. Bkz: Nahl 6 ve Nur suresi.
İkranur: İkra ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile türetilmiş bir isimdir. (Bkz: İkra, Bkz: Nur)
Jalenur: Kırağı yada çiğ üzerinde parlayan, yansıyan ışık. Jale ve Nur isimlerinin birleşmesi ile oluşmuştur. Bkz: Jale ve Nur
Doğannur: Nur gibi parlak olarak doğan.
Neslinur: Aydınlık bir bir soydan gelen. Ayrıca bkz: Nesli ve Nur
Sernur: Işık saçan güzellerin önde geleni.
Evnur: Eve aydınlık veren.
Dilnur: Gönlü nurlu.
Nur: Işık, parıltı aydınlık, Allah’ın gönderdiği ışık
Şafaknur: Şafak aydınlığı.
Gülennur: Gülen nur gibi parlak güzel.
Hiranur: Mekke ’ de bulunan Hira Dağı (Cebel-i Nur). Hz. Muhammed (s.a.a)’e ilk vahiy bu dağda iken gelmiş ve Cebrâil isimli vahiy meleğini ilk defa bu dağda gerçek haliyle görmüştür.
Şebnur: Gecenin nuru, gecenin ışığı, aydınlığı.
Hoşnur: Güzel ışık.
Alpnur: Yiğit, cesur, yürekli, güzel kadın.
Elnur: Elin nuru.
Şeydanur: Sevgisi nedeniyle çılgına dönmüş güzel.
Ceminur: Çok nurlu, aydınlık kimse.
Mahnur: Işıklı ay. bk. Mahinur
Cemanur: Yüz Nuru/ Güzellik Nuru/ ekleyen : Cemanur DURMUŞ
Bahanur: Güzel ışık, parlayan ışık. Değerli kutsal ışık, kıymetli ışık
Fezanur: Uzay gibi parlak ve aydınlık olan.
Aslınur: Nurdan gelen, aydınlık, ışıklı, temiz.
Sabahnur: Sabah ışığı, sabah aydınlığı.
Şevkinur: Son derece aydın ve parlak.
Bilginur: Bilginin ışığı, bilginin aydınlığı.
Türkan: Hakana saltanatta ortaklık eden eşi
Saynur: "Parlak, güzel olarak kabul et" anlamında kullanılan bir ad.
Meleknur: Terbiyeli, uysal, güzel kadın.
Hâlinur: Işıklı, aydınlık.
Yıldanur: Yılın en parlak, güzel kızı.
Neşenur: Neşeli, sevinçli güzel.
Somnur: Aydınlık, nurlu.
Esmanur: Adı nur
Günnur: Güneş ışığının aydınlığı, nuru
Zatinur: Aydınlık, nurlu kişi.
Elanur: Sarıya çalar kestane rengi
Sanemnur: Put gibi güzel ve parlak kadın.
Büşranur: Büşra ve Nur isimlerinden oluşturulan bir isimdir. (Bakınız: Büşra ve Nur) Büşra ve Nur isimleri ayrı ayrı Kuran’da geçmektedir.
Ecenur: Nur gibi parlak ve güzel kız.
Öznur: Gerçek ışık, ışığı özlü olan
Esranur: Esra ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Aniden ve çabuk gelen aydınlık ve ışık anlamındadır.
Eslemnur: Eslem ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile türetilmiştir. Daha güçlü aydınlık, en büyük nur anlamına gelir.
Şeymanur: Kıymetli aydınlık, değerli ışık, parıltı. Şeyma ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuş isimdir. (Bkz: Şeyma ve Nur)
İncinur: İnci gibi parlak olan.
Sannur: Nurlu, ışıklı, güzel olmasıyla tanınan.
İsminur: Adı da kendi gibi güzel olan. Nur ismini alan.
Birnur: Parlak, güzel.
Yadenur: Güzel ve parlak hatıra, kutsal hatıra, aydınlık hatıralar.
Teknur: Biricik, ışık saçan güzel.
Şeminur: Mum ışığı, mum aydınlığı.
Aynur: Ay gibi ışıklı
Sedanur: Ses ve ışık, parıltı
Şennur: Işık saçan, neşe saçan
İlknur: İlknur İlk gelen ışık
Safinur: Çok nurlu, çok aydınlık, temiz kimse.
Perinur: Nur yüzlü, peri kadar güzel.
Göknur: Nurlu, ışıklı, aydınlık gökyüzü
Gülnur: Gül gibi parlak ve aydınlık olan.
Aydanur: Ay gibi güzel ve parlak olan.
Nisanur: Aydınlık kadın. Nur yüzlü kadın.
Semanur: Nurlu gökyüzü
Şemsinur: Güneş gibi ışık saçan, nur gibi, aydınlık saçan. Şemsi ve Nur isimlerinin bir araya gelmesiyle oluşan isim.
Haticenur: Erken doğan güzel kız çocuğu.
Sevginur: Sevgisiyle ışık saçan kimse.
Taçnur: Işıktan, nurdan taç.
Şerefnur: Büyük, ulu, üstün ve güzel kimse.
Tennur: Teni nurlu, aydınlık olan
Çağrınur: Aydınlığa, ışığa davet eden kimse.
Deryanur: Çok güzel, çok parlak olan.
Önnur: İlk çocuğa verilen bir ad.
Parlanur: "Nur gibi parla, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.
Ruhinur: Nur yüzlü, aydınlık yüzlü.
Dilemnur: Gönüle ışık saçan, gönlü aydınlatan, gönlü ferahlatan. Dilem ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşan isim. Bkz: Dilem ve Nur
Güldenur: Gül gibi parlak olan güzel.
Bennur: Ben nur gibi parlak ve güzelim anlamında kullanılan bir ad.
Şahnur: Çok güzel, çok parlak.
Egenur: Aydınlık saçan kimse.
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Binnur: Çok nurlu
Türkine: Türk gibi güzel.
Türkü: Hece ölçüsüyle yazılmış ve halk ezgileriyle bestelenmiş koşuk.
Ferahnur: Aydınlık veren, nur veren.
Tüzenur: Adaletiyle ışık saçan.
Mihrinur: Gün ışığı, güneş ışığı.
Ayşenur: Rahat ve huzur içinde yaşayan güzel.
Zennur: bk. Zinnur
Fatmanur: Fatma ve nur kelimelerinden türetilen isim
Aknur: Nur gibi parlak ve beyaz olan.Beyaz nur.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Sevnur: "Aydınlığı, ışığı sev" anlamında kullanılan bir ad.
Halenur: Bazen güneşin ve ayın çevresinde görülen ışıklı daire.
Mirnur: Etrafına ışık saçan kadın hükümdar.
Yurdanur: Yurdun ışığı olan kimse.
Bahtınur: Talihli, şanslı, yazgısı parlak olan.
Alanur: Çok renkli parlaklık.
Bilgenur: Bilgili ve aydın kimse.
Şahsınur: Nurlu kişi, aydınlık kimse.
Zinnur: Nurlu, ışıklı, aydınlık.
Ernur: AYdınlık saçan, başkalarına yararlı olan kimse.
Türker: Türk erkeği
Türgün: Günün töresi.
Türkdoğan: Türk olarak doğan.
Türkay: Ay gibi parlayan Türk
Türk: 1. Güç, kuvvet. 2. Güzel, civan. 3. Türk soyundan gelen halk. 4. Adam, insan.
Türkyılmaz: Azimli, yılmayan Türk.
Bilnur: "Ey aydın kimse, bunu bil!" anlamında kullanılan bir ad.
Türabi: Topraktan yaratılmış.
Türkaslan: Aslan gibi güçlü Türk.
Türel: Hukukla ilgili, hukuksal.
Türkcan: Sevilen Türk.
Türkşen: Sevinçli Türk.
Zeynur: bk. Zinnur
Onur: Şeref, haysiyet, izzet-i nefs
Türkkan: Türk soyundan gelen.
Türköz: Özü, aslı Türk olan.
Konur: 1. Açık san, boz, bozla sarı arası renk. 2. Yanık kırmızı, yağızımsı al. 3. Kimseyi beğenmeyen, gururlu, kibirli. 4. Kahraman, yiğit. 5. Süslü, çalımlı, şık, kurumlu. 6. İnatçı, aksi.
Türkdoğdu: "Türk olarak doğdu" anlamında kullanılan bir ad..
Türksel: Coşkulu Türk.
Türkalp: Yiğit Türk.
Türksan: Adı duyulmuş, Türk gibi ünlü.
Türkili: Türk yurdu.
Türe: 1. Görenek, gelenek, töre. 2. Subay, komutan. 3. Hak ve hukuka uygunluk, adalet.
Türkol: "Her zaman Türk kal" anlamında kullanılan bir ad.
Türemen: Yasa adamı, hukukçu.
Türek: Tepeliklerin ortasındaki çıkıntı.
Türehan: Törelere bağlı hükümdar.
Türkoğlu: Türkün oğlu.
Türev: Oluşan, ortaya çıkan, türeyen.
Atanur: Atasından aldığı nuru taşıyan
Türeli: Güzel.