İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Türkiye isminin anlamı: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke. Türkiye ismi Türkçe kökenli bir Kız ismidir.
Türkiye İsminin Anlamı Nedir? Türkiye İsminin AnaliziLütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Seniye: Yüksek, yüce.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Hediye: Armağan, bahşiş
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Rasiye: Büyük dağ.
Türkü: Hece ölçüsüyle yazılmış ve halk ezgileriyle bestelenmiş koşuk.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Vasfiye: Nitelikli.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Türkine: Türk gibi güzel.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Cudiye: Cömert, eli açık.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Uzziye: Allah `ın gücü
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Zeyniye: Süslü.
Dürriye: İnci gibi parlayan
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Nabiye: Haberci, haber veren.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Rahiye: Bal arısı.
Samiye: Yüksek, yüce.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Veliye: Ermiş kadın.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Asiye: İsyan eden
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Türkyılmaz: Azimli, yılmayan Türk.
Türeli: Güzel.
Türkdoğdu: "Türk olarak doğdu" anlamında kullanılan bir ad..
Türgün: Günün töresi.
Türkkan: Türk soyundan gelen.
Türkcan: Sevilen Türk.
Türek: Tepeliklerin ortasındaki çıkıntı.
Türev: Oluşan, ortaya çıkan, türeyen.
Türker: Türk erkeği
Türehan: Törelere bağlı hükümdar.
Türköz: Özü, aslı Türk olan.
Türkdoğan: Türk olarak doğan.
Türkalp: Yiğit Türk.
Türemen: Yasa adamı, hukukçu.
Türkaslan: Aslan gibi güçlü Türk.
Türksan: Adı duyulmuş, Türk gibi ünlü.
Türksel: Coşkulu Türk.
Türe: 1. Görenek, gelenek, töre. 2. Subay, komutan. 3. Hak ve hukuka uygunluk, adalet.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Türkoğlu: Türkün oğlu.
Türk: 1. Güç, kuvvet. 2. Güzel, civan. 3. Türk soyundan gelen halk. 4. Adam, insan.
Türabi: Topraktan yaratılmış.
Türkşen: Sevinçli Türk.
Türel: Hukukla ilgili, hukuksal.
Türkol: "Her zaman Türk kal" anlamında kullanılan bir ad.
Türkay: Ay gibi parlayan Türk
Türkili: Türk yurdu.