İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Türkiye isminin anlamı: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke. Türkiye ismi Türkçe kökenli bir Kız ismidir.
Türkiye İsminin Anlamı Nedir? Türkiye İsminin AnaliziSubhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Zeyniye: Süslü.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Asiye: İsyan eden
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Vasfiye: Nitelikli.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Hediye: Armağan, bahşiş
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Rasiye: Büyük dağ.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Uzziye: Allah `ın gücü
Nevriye: Işıklı, parlak.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Seniye: Yüksek, yüce.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Türkü: Hece ölçüsüyle yazılmış ve halk ezgileriyle bestelenmiş koşuk.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Harbiye: Savaşla ilgili.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Türkan: Hakana saltanatta ortaklık eden eşi
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Cudiye: Cömert, eli açık.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Türemen: Yasa adamı, hukukçu.
Türkoğlu: Türkün oğlu.
Türk: 1. Güç, kuvvet. 2. Güzel, civan. 3. Türk soyundan gelen halk. 4. Adam, insan.
Türabi: Topraktan yaratılmış.
Türkdoğdu: "Türk olarak doğdu" anlamında kullanılan bir ad..
Türe: 1. Görenek, gelenek, töre. 2. Subay, komutan. 3. Hak ve hukuka uygunluk, adalet.
Türek: Tepeliklerin ortasındaki çıkıntı.
Türkaslan: Aslan gibi güçlü Türk.
Türker: Türk erkeği
Türkdoğan: Türk olarak doğan.
Türkili: Türk yurdu.
Türkkan: Türk soyundan gelen.
Türkol: "Her zaman Türk kal" anlamında kullanılan bir ad.
Türköz: Özü, aslı Türk olan.
Türehan: Törelere bağlı hükümdar.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Türkay: Ay gibi parlayan Türk
Türkyılmaz: Azimli, yılmayan Türk.
Türkşen: Sevinçli Türk.
Türgün: Günün töresi.
Türksan: Adı duyulmuş, Türk gibi ünlü.
Türel: Hukukla ilgili, hukuksal.
Türeli: Güzel.
Türkalp: Yiğit Türk.
Türksel: Coşkulu Türk.
Türkcan: Sevilen Türk.
Türev: Oluşan, ortaya çıkan, türeyen.