İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Tuğ isminin anlamı: 1. Bazı kuşların tepelerinde bulunan uzunca tüy, sorguç. 2. Padişahların ve vezirlerin başlarına taktıkları başlıkların ön tarafında bulunan tüy veya püskül biçimindeki süs. Tuğ ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Tuğ İsminin Anlamı Nedir? Tuğ İsminin AnaliziTuğsem: Baş tacı anlamına gelmektedir.
Tuğçe: 1.Dakikanın altmışta biri.2.Cennetteki Tuğba ağacı nın dallarına verilen ad. 3.Küçük tuğ.
Tuğba: Cennette var olduğuna inanılan ağaç
Tuğra: Osmanlı padişahlarının imza yerine kullandıkları özel biçimi olan simge. Mühür.
Tuğlu: 1. Bayraklı, sancaklı. 2. Şımarık.
Ertuğ: Savaşçı kimse.
Tuğaltay: Tuğ takınmış değerli, yüce kimse.
Toktuğ: Gözü tok, savaşçı kimse.
Tuğtaş: Tuğ takınmış güçlü kimse.
Tuğaltan: Tuğ takınmış hükümdar.
Tuğsavaş: Savaş için tuğunu takınmış olan kimse.
Tuğberk: Göklerin Hakimi
Demirtuğ: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Tuğrul: Güçlü bir masal kuşu
Tuğtekin: Tuğ takmış hükümdar.
Özaktuğ: Başıa beyaz tuğ takmış kimse.
Tuğşat: Allah tarafından tuğ ile ödüllendirilmiş kimse. (Tuğ:Bazı kuşların tepelerinde bulunan uzunca tüy, sorguç.)
Aydıntuğ: Başına parlak bir tuğ takmış olan kimse.
Aktuğ: Beyaz tuğ.
Tuğrultekin: Gözü pek hükümdar.
Tuğ: 1. Bazı kuşların tepelerinde bulunan uzunca tüy, sorguç. 2. Padişahların ve vezirlerin başlarına taktıkları başlıkların ön tarafında bulunan tüy veya püskül biçimindeki süs.
Atatuğ: Atalarının tuğunu takmış olan kimse.
Tokuztuğ: Dokuz tane tuğ.
Tuğsavul: "Tuğla uzaklaş" anlamında kullanılan bir ad.
Tuğtay: Tuğ takınmış benzersiz kimse.
Tuğkun: İzinsiz yanına varılmayan; varlıklı, saygın.
Altuğ: Al+Tuğ Kırmızı + Tuğ değerli taşlarla süslü tuğ
Oktuğ: Ok ve tuğ.
Tuğkan: Soyu savaşçı olan kimse.
Tuğsan: Tuğuyla ünlü olmuş kimse.
Alptuğ: Yiğit, cesur, yürekli, savaşçı kimse.
Tuğsavun: "Tuğunla savun" anlamında kullanılan bir ad.
Ergintuğ: Olgunlaşmış, yetişmiş kimse.
Olcaytuğ: Bahtı açık, talihli - bk. Olcayto
Koçtuğ: Güçlü kuvvetli savaşçı kimse.
Tuğal: "Tuğ takın" anlamında kullanılan bir ad.
Tuğsel: Çokça tuğu olan.
Tuğcu: Osmanlı döneminde savaşlarda padişahın tuğlarını taşıyan kimse.
Batuğ: Üstün gelen, gücü yeten, galip. Bkz: Batu
Özaltuğ: Kırmızı tuğ takınmış olan kimse.
Tuğhan: Tuğu olan hükümdar.
Bintuğ: Savaşçı, dövüşken.
Tantuğ: Tan ışığı gibi çevresini aydınlatan kimse.
Sertuğ: Padişahların ve vezirlerin başlarına taktıkları başlıkların ön tarafında bulunan tüy veya püskül biçimindeki süs.
Tuğsav: Tuğuyla ünlenmiş kimse.
Baştuğ: Önemli, saygın kimse.
Tuğluk: bk. Tulum
Bertuğ: Engel tanımayan, güçlükleri aşan.
Tuğbay: Eskiden tugay komutanlığı yapan albay.
Göktuğ: 1. Gök renkli Tuğ sahibi. 2.Savaşmayı seven kimse.
Tuğalp: Tuğ takınmış yiğit.
Kızıltuğ: Kırmızı tuğ.
Tuğser: Baştuğ.