İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Tarun isminin anlamı: Genç olmak. Tarun ismi Hinduca kökenli bir Erkek ismidir.
Tarun İsminin Anlamı Nedir? Tarun İsminin AnaliziTarçın: 1. Defnegillerden, genellikle Asya´nın güneyinde yetişen ve değişik türleri bulunan bir ağaç. 2. Bu ağacın, içinde kokulu bir yağ bulunması dolayısıyla baharat gibi kullanılan kabuğu.
Tarımbike: Tarımla uğraşan kadın.
Tara: Yıldız.
Orun: 1. Özel yer. 2. Önemli bir görevlinin çalıştığı yer, makam. 3. Gizli, habersiz. 4. Huy, yaradılış.
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
Tarı: 1. Soy, nesil, 2. Ekin. 3. Darı, tahıl. 4. İyi, güzel.
Tarımer: Tarımla uğraşan kimse.
Tarhan: bk. Tarkan
Urun: 1. Özel yer. 2. Önemli bir görevlinin çalıştığı yer, makam. 3. Gizli, habersiz. 4. Huy, yaradılış. - bk. Orun
Tarick: Sabah, kapısını çalıyor
Tarhun: Hekimlikte kullanılan ıtırlı bir bitki.
Taru: Darı.
Targan: bk. Tarkan
Torun: Bir kimseye göre çocuğunun çocuğu.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Tarduk: Armağan, hediye.
Tardu: Armağan, hediye.
Tarkan: Eski Türk adı / Dağınık
Tarek: Tarık yarın varyant
Tarik: Terk eden, bırakan, vazgeçen.
Tarancı: Çiftçi, rençper.
Tarique: Sabah, kapısını çalıyor
Tarman: Tarımla uğraşan kimse, rençper. - bk. Tarıman
Tarık: Sabah yıldızı
Jeshurun: salih, güvenilir
Tartış: Armağan.
Harun: Akseden, parlayan. Hz. Musa (a.s)’ın Peygamber olan küçük kardeşinin adı. Köken: İbr. Söyleyiş: (ha:run) Cinsiyet: Erkek 1. Parlayan.2. Hz. Musa’nın küçük kardeşinin adı. Bir tutam ot. Özellikle atlarda görülen, bulaşıcı bir çeşit hastalık, sakağı. sıf. (Ar. ḥurūnet “hayvanın inat edip ileri gitmemesi”nden ḥarūn) 1. İlerleyeceği yerde huysuzluk edip geri geri giden (at) [Halk ağzında harın kullanılmaktadır]: Zabta kim kādir idi esb-i harûn-ı feleği / Olmasa kabza-i destinde inân-ı devlet (Sâmi). Ashâb-ı kiram haydi dediler, kalkmadı, harun hayvan gibi inat edip durdu (Cevdet Paşa). 2. mec. İnatçı (kimse).