İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Süleyman isminin anlamı: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu. Süleyman ismi İbranice kökenli bir Erkek ismidir.
Süleyman İsminin Anlamı Nedir? Süleyman İsminin AnaliziDilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Mihman: Konuk, misafir.
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Iman: (Allah)
Neriman: Pehlivan, yiğit
Sülünbike: Uzun boylu, endamlı kadın.
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Sülün: 1. Sülüngillerden, kuyruğu çok uzun, eti yenilen bir kuş. 2. Uzun boylu, endamlı.
Şuman: Zambak;güzellik
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Peyman: Yemin, ant.
Sülünay: Uzun boylu, endamlı güzel.
Ezman: Gök, sema
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Acunman: Çok ünlü, tanınmış kimse. Dünyaca tanınmış, ünlü.
Berkman: Güçlü, sağlam kişilikli kimse.
Kirman: Hisar, kale.
Osman: 1. Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man) Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammed in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu nun kurucusu ve ilk hükümdarı.
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Saloman: Huzurlu
Selman: Özgür, hür
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Talayman: Deniz adamı, denizci.
Özerman: Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse.
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Balaman: 1. İri, büyük. 2. Şişman, gürbüz kimse. 2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş. bk. Balaban
Utman: Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
Koman: Umut.
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Alpman: Yiğit, cesur, kahraman kişi.
Toraman: Güçlü, kuvvetli kimse.
Odman: Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.
Tanman: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
Erman: Erdemli yiğit
Ayman: Ay gibi ışıklı, güzel kimse.
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Demirman: Demir gibi güçlü, sağlam kimse.
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Ahiman: sağ kardeşi
Samman: Bakkal
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Işıman: Parlak, aydınlık yüzlü kimse.
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Teman: Sağ, güney
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Salman: Özgür, hür
Denizman: Denizci.
Erkman: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Gılman: Cennet’te hizmet gören delikanlılar.
Naaman: hoş
Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)
Haman: gürültü gürültü
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
Gülerman: Güler yüzlü, güleç kimse.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.
Sulayman: Barış
Çağman: Çağın insanı.
Salaman: Barış
Tayman: Genç, taze, toy kimse.
Çokman: Topuz, gürz.
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Numan: 1. Kan. 2. Gelincik
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Özkerman: Sağlam, temiz yürekli kimse.
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Lukman: Wise, Akıllı
Êzman: Gök Yüzü
Korman: Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Saman: Zenginlik. Rahat, dinçlik. Düzen. Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış sapları. (Türkçe)
Yalman: 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
Zaman: Vakit, çağ.
Arman: 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Bediüzzaman: Zamanın güzelliği.
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Tuman: 1. Nem, çiy. 2. Duman, sis. 3. Şalvar.
Abdelrahman: Rahmân ve Servant
Luqman: Bilinmeyen
Behman: Filân, filânca. Celali takvimde Farsça bir ay adı (21 Ocak – 19 Şubat tarihleri arasına denk gelir).
Abdurrahman: Rahmet sahibi olan Allah ın kulu.
Nachman: Meevoelenden
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Çarman: Neşeli.
Okman: 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.
Derman: Güç, kuvvet. İlaç.Çare.Takat.
Sülemiş: Düşmana karşı asker gönderen, savaş yapan.
Hyman: Hayat
Özman: Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.- bk. Özmen
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Uçman: Uçan, uçucu.
Kerman: Hisar, kale. - bk. Kirman
Kocaman: Çok iri, büyük.
Pakman: Temiz, dürüst, soylu kimse.
Suleiman: Barış
Tarman: Tarımla uğraşan kimse, rençper. - bk. Tarıman
Kırman: Saçlarına ak düşmüş adam.
Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimse
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Akman: 1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar. Yaşlı kimse
Usman: Akıllı, zeki kimse.
Eman: Emniyet. Korkusuzluk. Af ve yardım dileme. Eminlik. Himaye etmek, güvence vermek.
Eryaman: Güçlü becerikli yiğit.
Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Arıman: Temiz, saf, dürüst kimse.
Abdulrahman: merhametli Tanrı köle
Heman: bağlılık
Kınayman: Çalışkan, etkin kimse.