İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Seyfiye isminin anlamı: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi. Seyfiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Seyfiye İsminin Anlamı Nedir? Seyfiye İsminin AnaliziNazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Seylan: Akma, akış.
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Zeyniye: Süslü.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Asiye: İsyan eden
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Aliye: Yüce, yüksek
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Seyyal: Akışkan, sıvı, yerinde duramayan
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Seylâp: Sel, sel suyu, taşkın.
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Seyyide: Saygın, muhterem kadın.
Rahiye: Bal arısı.
Cudiye: Cömert, eli açık.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Seyyare: 1. Gezegen. 2. Kervan, kafile.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Samiye: Yüksek, yüce.
Veliye: Ermiş kadın.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Dürriye: İnci gibi parlayan
Hediye: Armağan, bahşiş
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Harbiye: Savaşla ilgili.
Seydi: Efendiye yaraşır nitelikte olan kimse.
Seyfali: Ulu kılıç.
Seyyid: Efendi. Bir topluluğun ileri gelen kişisi. Hz. Muhammed´in (s.a.a) soyundan olan kimse. Temiz ve fazilet sâhibi Müslüman zât. Ali İmran 39 ve Yusuf 25. ayetlerde geçer. NOT: Türkçe’de Seyit ismi olarak kullanılmaktadır. Bkz: Seyit
Seymen: Bayram günlerinde, düğünlerde, törene yerli giysilerle, atlı ve silahlı olarak katılan yiğit.
Seyfi: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Seyit: Efendi, bey
Seyithan: İleri gelen hükümdar.
Seylab: Taşkın su, sel. Su baskını, taşma, feyezan.
Seyhun: Akarsu.
Seyda: İleri gelen, seçkin.
Seyfettin: Dinin kılıcı, dinin askeri.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Seyfullah: Allah’ın kılıcı