İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Şemime isminin anlamı: Güzel kokan, güzel kokulu. Şemime ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Şemime İsminin Anlamı Nedir? Şemime İsminin AnaliziRakime: Yazılan şey, mektup.
Kerime: Cömert, eli açık.
Kâzime: Öfkesini, hırsını yenebilen kimse.
Münime: Nimet veren, yedirip içiren.
Temime: Nazarlık, nazar boncuğu.
Şemsinisa: Kadınların güneşi.
Azime: Azmeden, yapmak için kesin kararlı / iri, kemikli yapılı
Mükrime: İkramı bol olan
Hazime: İhtiyatlı, akıllı kadın.
Ganime: Ganimet alan.
Şehime: Akıllı ve kurnaz.
Salime: Eksiksiz, sağ, sağlam
Şemime: Güzel kokan, güzel kokulu.
Repsime: Yüksek övgünün üstü
Alime: Bilgin kadın.
Şemsifer: Güneşin aydınlığı, parlaklığı.
Müstakime: 1. Doğru, düz. 2. Temiz, namuslu, doğru.
Besime: Güler yüzlü, güleç, neşeli kız.
Samime: Bir şeyin temeli, en köklü yeri
Halime: Yumuşak huylu, sert olmayan.
Naime: Nazlı büyütülmüş, güzel ve zarif.
Nesime: 1. Yumuşak esinti, yel. 2. Yumuşak huylu.
Rasime: 1. Âdet, eskiden kalma âdet. 2. Tören, merasim.
Selime: Sağlam, kusursuz, doğru.
Kadime: Eski.
İme: 1. Çukur, kuytu yer. 2. Bir tür dağ keçisi veya geyik. 3. İlaç, çare, şifa, deva.
Şeminur: Mum ışığı, mum aydınlığı.
Asime: 1. Günahtan, haramdan çekinen. 2. Namuslu, iffetli.
Mülhime: İlham veren, içe doğduran, esinlendiren.
Atime: (a:time)
Müslime: İslam dininde olan, Müslüman.
Daime: Sürekli, sonsuz.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Nadime: Pişmanlık duyan, pişman olan.
Fehime: Anlayışlı, çabuk kavrayan
Mukime: Oturan, ikamet eden.
Saime: Oruç tutan, oruçlu
Fadime: Fatma adının bir söyleniş biçimi
Nedime: 1. Sohbet arkadaşı. 2. Güzel öykü anlatan, güzel konuşan. 3. Kadın arkadaş.
Hakime: 1. Egemen, hükmeden, hüküm süren. 2. Başta olan, üstün gelen.
Şekime: Dayanma, dayanıklılık, karşı koyma.
Rahime: 1. Acıyan, acıyıp esirgeyen, merhametli. 2. Hafif sesli, latif sözlü kız.
Şemsinur: Güneş gibi ışık saçan, nur gibi, aydınlık saçan. Şemsi ve Nur isimlerinin bir araya gelmesiyle oluşan isim.
Teslime: Allaha teslim olan
Hatime: Son, nihayet.
Şems: Güneş.
Şemdin: Dinin mumu, aydınlığı.
Şemim: Güzel kokan, güzel kokulu.
Şemsettin: Dinin güneşi, dinin insanlara verdiği aydınlık.
Şemail: 1. Huylar, davranışlar, alışkılar. 2. Bir kimsenin dış görünüşünün özellikleri.
Şemi: 1. Mumla, ışıkla ilgili, ışıklı. 2. Mum yapan veya satan kimse.
Şemsi: Güneşe ait, güneşle ilgili