İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Şehriye isminin anlamı: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.. Şehriye ismi Farsça kökenli bir Kız ismidir.
Şehriye İsminin Anlamı Nedir? Şehriye İsminin AnaliziRuhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Şehla: Elâ göz. Koyu mavi göz. Tatlı şaşı. Mc: Çok güzel.
Şehper: Kuş kanadının en uzun tüyü.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Seniye: Yüksek, yüce.
Hediye: Armağan, bahşiş
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Şehnaz: Doğu müziğinde bir makam / Çok nazlı
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Rasiye: Büyük dağ.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Zeyniye: Süslü.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Şehbal: Kuş kanadının en uzun tüyü.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Asiye: İsyan eden
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Şehriyâr: Padişah, hükümdar.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Şehrazat: 1001 gece masallarında bir masal kahramanı kadın
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Samiye: Yüksek, yüce.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Şehzat: Saygıdeğer kimse. - bk. Şahzat
Şehim: Akıllı ve kurnaz yiğit.
Şehadettin: 1. Dinin tanıklığı. 2. Dinin belirtisi, işareti.
Şehamet: 1. Mutluluk. 2. Basiret, geleceği görme.
Şehâlem: Evrenin hükümdarı.
Şehlevent: Leventlerin şahı, boylu boslu, canlı, yakışıklı erkek.
Şeh: Hükümdar. - bk. Şah
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Şehsüvar: bk. Şahsüvar
Şehzade: Hükümdar oğlu.
Şehinşah: Şahların şahı, en büyük hükümdar.
Şehmuz: Hükümdar soyundan gelen.
Şehadet: 1. Tanıklık, şahitlik. 2. Bir şeyin doğruluğuna inanma. 3. Yüce bir ülkü uğrunda ölme, şehitlik. 4. İşaret, iz.