İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Saniye isminin anlamı: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi. Saniye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Saniye İsminin Anlamı Nedir? Saniye İsminin AnaliziFerdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Sanavber: 1. Çam fıstığı ağacı veya kozalağı. 2. Sevgilinin boyu posu. - bk. Sanevber
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Sanal: "Adın duyulsun, ün kazan" anlamında kullanılan bir ad.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Sannur: Nurlu, ışıklı, güzel olmasıyla tanınan.
Hediye: Armağan, bahşiş
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Sanevber: 1. Çam fıstığı ağacı veya kozalağı. 2. Sevgilinin boyu posu.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Ramiye: Fırlatan, atan.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Saniyah: parlaklık, Brillance
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Uzziye: Allah `ın gücü
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Aliye: Yüce, yüksek
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Zeyniye: Süslü.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Sanemnur: Put gibi güzel ve parlak kadın.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Cudiye: Cömert, eli açık.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Sanay: Ay gibi güzel, ayı anımsatacak kadar güzel.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Rahiye: Bal arısı.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Asiye: İsyan eden
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Dürriye: İnci gibi parlayan
Sana: Splendor, parlaklık
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Santur: Kutsal ışık
Sanson: Güneş `kocası
Sani: 1. Yapan, işleyen, meydana getiren. 2. Yaradan. 3. İkinci. 4. Tanrı adlarındandır.
San: 1. Dilek, istek, arzu. 2. Şöhret, ün. 3. Nişan, alamet, iz.
Sanasar: Ebediyetin gücü
Sanat: Bir duygunun, tasarının, güzelliğin anlatımında kullanılan yöntemlerin tümü veya bu anlatım sonucunda ortaya çıkan üstün yaratıcılık. Ustalık, hüner, beceri. Yetenek.
Sanbay: Ünlü, tanınmış, ün yapmış kimse.
Sanşın: Erkek, yiğit.
Sanak: 1. Kısa zaman, az süre. 2. Fikirsiz, düşüncesiz.
Sançar: 1. Kısa kama. 2. Saplayan, batıran, yenen. - bk. Sancar
Sanver: "Ünlendir, meşhur et, tanıt" anlamında kullanılan bir ad.
Sanlı: Ünlü, tanınmış kimse.
Sancak: Alay bayrağı.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Sanaç: Dağarcık.
Sancar: 1. Kısa kama. 2. Saplayan, batıran, yenen.
Saner: Ünlü, tanınmış kimse.
Sanberk: Gücüyle, kuvvetiyle tanınan kimse.
Sancarhan: Yenen, üstün gelen hükümdar.
Sanduç: Bülbül.
Sancaktar: Sancak taşıyan veya muhafaza eden kimse.
Sanalp: Ünlü, meşhur yiğit.
Sanih: Zihin ve düşüncede oluşup çıkan, fikre doğan.