İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Saloman isminin anlamı: Huzurlu. Saloman ismi İbranice kökenli bir Erkek ismidir.
Saloman İsminin Anlamı Nedir? Saloman İsminin AnaliziSaleema: Sağlıklı, Korumalı
Saltanat: Sultanlık, hükümdarlık.
Salise: Üçüncü.
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Salıkbike: Tavsiye edilen, beğenilen kadın.
Sallie: prenses
Salkım: 1. Üzüm gibi birçoğu bir sap üzerinde bir arada bulunan yemiş. 2. Üzerinde kısa saplı dallar bulunan çiçek topluluğu. 3. Akasya.
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Şuman: Zambak;güzellik
Neriman: Pehlivan, yiğit
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Saliha: İyi, yarar, yetkili, hakkı olan
Salima: sağlıklı, sağlam
Peyman: Yemin, ant.
Mihman: Konuk, misafir.
Salınbike: Salınan, nazlanan kadın.
Salus: Sağlıklı
Ezman: Gök, sema
Salimah: güvenli, sağlıklı
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Salwa: Teşvik, konfor, Comfort, aydınlatma
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Iman: (Allah)
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Salime: Eksiksiz, sağ, sağlam
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Zaman: Vakit, çağ.
Saladin: imanla kurtuluş
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
Salaman: Barış
Salis: Üçüncü.
Sallai: Bir yüceltilmesi bir sepet
Hıfzırrahman: Merhamet eden, acıyan Allah’ın koruyuculuğu.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.
Yalman: 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
Pakman: Temiz, dürüst, soylu kimse.
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.
Teman: Sağ, güney
Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)
Odman: Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.
Acarman: Çevik, becerikli, girişken insan.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Koman: Umut.
Salâhattin: bk. Selâhattin
Saltuk: Hiç bir koşul ve denetime bağlı olmayan
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Kınayman: Çalışkan, etkin kimse.
Saltukalp: Özgür yiğit.
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Çokman: Topuz, gürz.
Salurbay: Eli kılıç tutan bey.
Salkın: 1. Güneşsiz, serin. 2. Soğuk rüzgâr.
Tarman: Tarımla uğraşan kimse, rençper. - bk. Tarıman
Selman: Özgür, hür
Utman: Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Salgur: Saldıran, saldırgan.
Salman: Özgür, hür
Salur: 1. Kılıç. 2. Oğuzların Üçok boyuna bağlı bir Türk kabilesi.
Saloman: Huzurlu
Usman: Akıllı, zeki kimse.
Sal: 1. Bir tür ilkel ırmak veya deniz taşıtı. 2. Boy. 3. Yel, rüzgâr. 4. Büyük sarp kaya. 5. Kıyı, kenar.
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Akman: 1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar. Yaşlı kimse
Saldam: Ciddilik, ağırbaşlılık.
Êzman: Gök Yüzü
Salathiel: er ya da tanrı ödünç
Özalpman: Özünde yiğit olan kimse.
Naaman: hoş
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Tanman: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
Sallu: Bir yüceltilmesi bir sepet
Salim: Eksiksiz, sağ, sağlam
Özman: Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.- bk. Özmen
Kırman: Saçlarına ak düşmüş adam.
Kerman: Hisar, kale. - bk. Kirman
Uçman: Uçan, uçucu.
Karaduman: Siyah duman.
Arman: 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Erman: Erdemli yiğit
Akerman: Dürüst, soylu, temiz kişi.
Salem: Barış Mirası
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi
Numan: 1. Kan. 2. Gelincik
Okman: 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.
Çarman: Neşeli.
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Luqman: Bilinmeyen
Saltık: 1. Kendi başına var olan, bağımsız, koşulsuz, mutlak. 2. Salıverilmiş, bırakılmış, azat edilmiş, özgür.
Salan: 1. Otlak, mera. 2. Dinlendirilen tarla, toprak.
Ayman: Ay gibi ışıklı, güzel kimse.
Erkman: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Gülerman: Güler yüzlü, güleç kimse.
Kirman: Hisar, kale.
Balaman: 1. İri, büyük. 2. Şişman, gürbüz kimse. 2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş. bk. Balaban
Salıkbey: Tavsiye edilen bey.
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
Haman: gürültü gürültü
Özkerman: Sağlam, temiz yürekli kimse.
Hyman: Hayat
Saman: Zenginlik. Rahat, dinçlik. Düzen. Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış sapları. (Türkçe)
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Gılman: Cennet’te hizmet gören delikanlılar.
Alpman: Yiğit, cesur, kahraman kişi.
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
İşman: bk. İşmen
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Bediüzzaman: Zamanın güzelliği.
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Sulayman: Barış
Tayman: Genç, taze, toy kimse.
Toraman: Güçlü, kuvvetli kimse.
Salâhi: İyilikle, barışla ilgili.
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Abdurrahman: Rahmet sahibi olan Allah ın kulu.
Abdulrahman: merhametli Tanrı köle
Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimse
Tağman: Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.