İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Şafiye isminin anlamı: İyileştiren, iyi eden, şifa veren. Şafiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Şafiye İsminin Anlamı Nedir? Şafiye İsminin AnaliziSafiye: Katıksız, katışıksız saf
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Asiye: İsyan eden
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Uzziye: Allah `ın gücü
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Nevriye: Işıklı, parlak.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Cudiye: Cömert, eli açık.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Rasiye: Büyük dağ.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Seniye: Yüksek, yüce.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Samiye: Yüksek, yüce.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Hediye: Armağan, bahşiş
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Zeyniye: Süslü.
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Rahiye: Bal arısı.
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Veliye: Ermiş kadın.
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Şafi: 1. Suçlunun bağışlanması için aracı olan kimse. 2. İyileştiren, şifa veren.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Şafak: Güneş doğmadan az önce, ufuktaki aydınlık