İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Osman isminin anlamı: 1. Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man) Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammed in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu nun kurucusu ve ilk hükümdarı. Osman ismi Arapça kökenli bir Erkek ismidir.
Osman İsminin Anlamı Nedir? Osman İsminin AnaliziHanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Mihman: Konuk, misafir.
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Şuman: Zambak;güzellik
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Peyman: Yemin, ant.
Iman: (Allah)
Ezman: Gök, sema
Neriman: Pehlivan, yiğit
Rahman: Acıması bol olan
Toraman: Güçlü, kuvvetli kimse.
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Okman: 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
Salaman: Barış
Zalman: huzurlu ve sakin
Sulayman: Barış
Naaman: hoş
Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimse
Teman: Sağ, güney
Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)
Acunman: Çok ünlü, tanınmış kimse. Dünyaca tanınmış, ünlü.
Kerman: Hisar, kale. - bk. Kirman
Erkman: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Ayman: Ay gibi ışıklı, güzel kimse.
Osman: 1. Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man) Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammed in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu nun kurucusu ve ilk hükümdarı.
Hıfzırrahman: Merhamet eden, acıyan Allah’ın koruyuculuğu.
Oğuzman: Güçlü, sağlam, iyi yürekli, dost kimse.
Demirman: Demir gibi güçlü, sağlam kimse.
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Kınayman: Çalışkan, etkin kimse.
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Işıman: Parlak, aydınlık yüzlü kimse.
Abdurrahman: Rahmet sahibi olan Allah ın kulu.
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Odman: Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.
Behman: Filân, filânca. Celali takvimde Farsça bir ay adı (21 Ocak – 19 Şubat tarihleri arasına denk gelir).
Saloman: Huzurlu
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Çokman: Topuz, gürz.
Arıman: Temiz, saf, dürüst kimse.
Acarman: Çevik, becerikli, girişken insan.
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Kırman: Saçlarına ak düşmüş adam.
Ahiman: sağ kardeşi
Akerman: Dürüst, soylu, temiz kişi.
Bediüzzaman: Zamanın güzelliği.
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Özkerman: Sağlam, temiz yürekli kimse.
İşman: bk. İşmen
Kocaman: Çok iri, büyük.
Erman: Erdemli yiğit
Luqman: Bilinmeyen
Gılman: Cennet’te hizmet gören delikanlılar.
German: Hisar, kale. bk. Kirman
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
Numan: 1. Kan. 2. Gelincik
Talayman: Deniz adamı, denizci.
Tarman: Tarımla uğraşan kimse, rençper. - bk. Tarıman
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Uçman: Uçan, uçucu.
Arman: 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Hyman: Hayat
Heman: bağlılık
Karaduman: Siyah duman.
Tuman: 1. Nem, çiy. 2. Duman, sis. 3. Şalvar.
Çağman: Çağın insanı.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Akman: 1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar. Yaşlı kimse
Abdelrahman: Rahmân ve Servant
Tağman: Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
Abdulrahman: merhametli Tanrı köle
Gülerman: Güler yüzlü, güleç kimse.
Salman: Özgür, hür
Yalman: 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
Saman: Zenginlik. Rahat, dinçlik. Düzen. Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış sapları. (Türkçe)
Tayman: Genç, taze, toy kimse.
Eman: Emniyet. Korkusuzluk. Af ve yardım dileme. Eminlik. Himaye etmek, güvence vermek.
Samman: Bakkal
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.
Oyman: Görüş, düşünce sahibi kimse.
Zaman: Vakit, çağ.
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Koman: Umut.
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Korman: Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.
Özerman: Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse.
Derman: Güç, kuvvet. İlaç.Çare.Takat.
Çarman: Neşeli.
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Denizman: Denizci.
Suleiman: Barış
Utman: Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
Kirman: Hisar, kale.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.
Abdalrahman: merhametli bir kulu