İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Namiye isminin anlamı: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma. Namiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Namiye İsminin Anlamı Nedir? Namiye İsminin AnaliziHadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Vasfiye: Nitelikli.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Veliye: Ermiş kadın.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Asiye: İsyan eden
Nabiye: Haberci, haber veren.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Zeyniye: Süslü.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Aliye: Yüce, yüksek
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Seniye: Yüksek, yüce.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Harbiye: Savaşla ilgili.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Kudsiye: Kutsal.
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Rahiye: Bal arısı.
Namıka: Yazıcı, yazar.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Uzziye: Allah `ın gücü
Dürriye: İnci gibi parlayan
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Rasiye: Büyük dağ.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Namal: "Adın duyulsun, ün kazan" anlamında kullanılan bir ad.
Namık: Yazar, yazan kişi
Namdar: Namlı, ünlü.
Nami: Tanınmış, ünlü şöhretli
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)