İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Nafiye isminin anlamı: Yok eden, ortadan kaldıran, süren. Nafiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Nafiye İsminin Anlamı Nedir? Nafiye İsminin AnaliziNakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Vasfiye: Nitelikli.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Nabiye: Haberci, haber veren.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Harbiye: Savaşla ilgili.
Zeyniye: Süslü.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Aliye: Yüce, yüksek
Veliye: Ermiş kadın.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Dürriye: İnci gibi parlayan
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Nafia : Bayındırlık, bir yeri güzelleştirmek için yapılan çalışmaların tümü. Faydalı işler.
Rasiye: Büyük dağ.
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Nafile: 1. İşe yaramayan, boş. 2. Fazladan kılınan namaz veya tutulan oruç.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Seniye: Yüksek, yüce.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Nafize: 1. Delip geçen. 2. İçe işleyen, giren. 3. Etkili, sözü geçen.
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Cudiye: Cömert, eli açık.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.