İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Nafiye isminin anlamı: Yok eden, ortadan kaldıran, süren. Nafiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Nafiye İsminin Anlamı Nedir? Nafiye İsminin AnaliziTürkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Nafize: 1. Delip geçen. 2. İçe işleyen, giren. 3. Etkili, sözü geçen.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Nafia : Bayındırlık, bir yeri güzelleştirmek için yapılan çalışmaların tümü. Faydalı işler.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Nafile: 1. İşe yaramayan, boş. 2. Fazladan kılınan namaz veya tutulan oruç.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Uzziye: Allah `ın gücü
Kudsiye: Kutsal.
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Nafia: Bayındırlık, bir yeri güzelleştirmek için yapılan çalışmaların tümü.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Seniye: Yüksek, yüce.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Rahiye: Bal arısı.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Vasfiye: Nitelikli.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Zeyniye: Süslü.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Cudiye: Cömert, eli açık.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Samiye: Yüksek, yüce.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Aliye: Yüce, yüksek
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.