İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Nafiye isminin anlamı: Yok eden, ortadan kaldıran, süren. Nafiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Nafiye İsminin Anlamı Nedir? Nafiye İsminin AnaliziSabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Nafile: 1. İşe yaramayan, boş. 2. Fazladan kılınan namaz veya tutulan oruç.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Harbiye: Savaşla ilgili.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Aliye: Yüce, yüksek
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Zeyniye: Süslü.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Vasfiye: Nitelikli.
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Asiye: İsyan eden
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Hediye: Armağan, bahşiş
Dürriye: İnci gibi parlayan
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Ramiye: Fırlatan, atan.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Veliye: Ermiş kadın.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Rasiye: Büyük dağ.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Uzziye: Allah `ın gücü
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Nevriye: Işıklı, parlak.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Seniye: Yüksek, yüce.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Nafia: Bayındırlık, bir yeri güzelleştirmek için yapılan çalışmaların tümü.