İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Merziye isminin anlamı: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye. Merziye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Merziye İsminin Anlamı Nedir? Merziye İsminin AnaliziAtiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Merza: Bazı internet sitelerinde “Meleklerin Kraliçesi” olarak geçmektedir ancak hiçbir kaynakta bu bilgiyi doğrulatamadık. Bu yüzden ismin uydurma olduğunu düşünüyoruz. Bilgi sahibi olanların bize bilgi vermesi rica olunur.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Meran: Yasemin
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Aliye: Yüce, yüksek
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Asiye: İsyan eden
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Merve: Mekke’de hacıların yedi kez gidip geldikleri kutsal dağın adı.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Meres: defluxion imposthume
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Rahiye: Bal arısı.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Meral: Meral (Maral) Dişi geyik. Meral (Maral) Dişi geyik
Rasiye: Büyük dağ.
Seniye: Yüksek, yüce.
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Dürriye: İnci gibi parlayan
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Merzuka: 1. Mutlu. 2. Rızkı verilmiş.
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Kudsiye: Kutsal.
Mergube: Sevilen, beğenilen, aranılan.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Samiye: Yüksek, yüce.
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Veliye: Ermiş kadın.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Meram: İstek, niyet, amaç.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Harbiye: Savaşla ilgili.
Meronothite: Benim sevinç şarkı taşıyan hat
Meremoth: ölüm mür acı
Mernuş: Eshab-ı Kehf´den - 7 Uyurlar´dan. Efsus ya da Yarpuz denilen bir şehirde Dakyanus (Dakyus) adındaki zalim hükümdar, halkı kendisine ve putlarına tapmaya zorlar. Allah´ın varlığına ve birliğine inanan birkaç genç ise gizlice ibadet ederek bu zalimin buyruğu dışına çıkar. Bunu haber alan Dakyanus´tan kaçan gençler, yolda kendileri gibi inançlı bir çobana rastlar. Çobanın bildiği ve yanında su olan bir mağaraya sığınan yedi kişi, burada uykuya dalar.Bu konu Kuran’da Kehf süresin de geçmektedir. Mernuş, bu 7 kişiden biridir.
Mertkal: "Her zaman sözünün eri ol" anlamında kullanılan bir ad.
Meriç: Ülkemizin Bulgaristan sınırındaki nehir
Meribbaal: Baal, isyan direnir o
Merodach-Baladan: yargısız acı pişmanlık
Merih: Güneş sistemimizdeki 5. gezegen. Dokuz gezegenden biri (Mars)
Mertkol: Özü, sözü doğru, güvenilir kimse.
Mert: Sözünün eri, sözünde duran
Merzuk: 1. Mutlu. 2. Rızkı verilmiş.
Mertkan: Mert soydan gelen kimse.
Mertol: "Sözünün eri ol, verdiğin sözü tut" anlamında kullanılan bir ad.
Merttürk: Sözünün eri Türk.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Merter: Sözünün eri kimse.
Merari: kışkırtmak için acı
Merdi: (Farsça kökenli )1. Mertlik, erlik. 2. Cesaret, yüreklilik.3. İnsanlık.
Mervan: Emevilerin Mervan kolunun adı.
Mergup: Sevilen, beğenilen, aranılan.
Merab: o kavgalar veya anlaşmazlıklar
Meron: Askeri
Mered: asi karar
Mersin: 1. Yaprakları yaz kış yeşil kalan, beyaz çiçekli bir ağaç. 2. Akdeniz bölgesinde bir şehir.
Merd: Adam. Kişi. İnsan. Erkek. Sözünün eri. Özü sözü doğru olan.
Mertel: Özü sözü doğru kimse.
Mergen: Usta nişancı.
Merdan: Erkekler, yiğitler, mertler.