İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Mengütekin isminin anlamı: Adı ölümsüzleşmiş hükümdar. Mengütekin ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Mengütekin İsminin Anlamı Nedir? Mengütekin İsminin AnaliziMenal: Erişilen ve ele geçirilen şey: Mal ve menâl.
Ayilkin: İlk ay.
Mengüş: Küpe.
Menora: Şamdan
Menan: sayılı hazırlanan ödül
Menuha: Huzurlu, sakin
Mensure: Saçılmış, dağılmış.
Menevşe: bk. Menekşe
Ekin: Buğday / Tahılın ekimden harman dönemine kadarki hali / Kültür
Menzure: 1. Adanmış, söz verilmiş. 2. Adak olarak belirtilmiş.
Menşure: Dağıtılmış, yayılmış, neşrolunmuş.
Mengli: Benli, beni olan.
Menekşe: İnce saplı, ufak mavi çiçekli güzel kokulu bitki
Doruktekin: Başarılı, üstün nitelikli hükümdar.
Aytekin: Tek ay, uğur getiren ay
Erişkin: Olgun, gelişmiş, büyümesi sona ermiş kimse.
Demirtekin: Güçlü, kuvvetli, sert hükümdar.
Mengütaş: Ölümsüz anıt.
Ulutekin: Saygın, değerli, yüce hükümdar.
Dirimtekin: Yaşama gücü olan hükümdar.
Sungurtekin: Soğukkanlı ve doğan gibi güçlü hükümdar.
Keskin: 1. Etkili, sert. 2. Görevini iyi yapan. 3. Azgın.
Menaf: 1. Dağın sivri tepesi. 2. Arap tarihinde Kureyş kabilesini oluşturan boylardan biri.
Karatekin: Esmer kimse.
Mengüberti: "Tanrı verdi" anlamında kullanılan bir ad.
Taştekin: Güçlü, kuvvetli kimse.
Dönmeztekin: Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli hükümdar.
Mene: Mkracht, mukavemet
Durantekin: Dingin, sakin, huzurlu bir biçimde yaşamını sürdüren hükümdar.
Mengüalp: Ölümsüz yiğit.
Ertekin: Güçlü, kuvvetli kimse.
Güntekin: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan kimse.
Erkin: Koşulsuz iş gören
Deniztekin: Deniz adamı, denizci.
Mengüç: Güçlü ben / Men + güç
Onuktekin: Sevilen, sayılan benzersiz insan.
Seçkin: Seçilmiş olan
Çekin: 1. Meşe ağaçlarında olan iri bir çeşit meyve. 2. Bağ çubuklarının açılmak üzere bulunan gözlerini bitten korumak için kullanılan
Mengübay: Ölümsüz kimse.
İltekin: Ülkenin tek ve eşsiz insanı.
Daltekin: Koruyucu, kayırıcı hükümdar.
Yağıztekin: Esmer kimse.
Mennan: (Arapça)Çok ihsan eden, veren. ihsanı bol. - Abd takısı alarak kullanılır. Allah’ın isimlerinden
Ezgütekin: İyi hükümdar.
Mengi: Ölümsüz, sonsuz, ebedîleştirilmiş. - bk. Mengü
Cantekin: Samimi, içten hükümdar.
Tuğrultekin: Gözü pek hükümdar.
Durutekin: Özü temiz olan hükümdar.
Kayatekin: Kaya gibi güçlü kimse.
Nurtekin: Nurlu, aydınlık hükümdar.
Özerkin: Gerçek özgür kimse.
Mentor: bilge danışman
Rekin: 1. Gururlu, ağırbaşlı. 2. Saygın yüce, yüksek.
Alptekin: Yiğit, cesur, yürekli hükümdar
Berkin: Sağlam, güçlü, kuvvetli.
İnaltekin: Kendisine inanılan, güvenilen kimse.
Mengüer: Adı ölümsüzleşmiş kimse.
Sebüktekin: Hızlı, atak hükümdar.
Eşkin: 1. Filiz, sürgün. 2. Açık adımlarla, hızlı yürüyen at.
Mengütay: Adı ölümsüzleşmiş kimse.
Buluttekin: Bulut gibi her yeri kaplayan bey.
Oğultekin: Biricik, benzersiz çocuk.
Sevüktekin: Çok sevilen, tek tutulan kimse.
Mekin: 1. Vakarlı, temkinli, güç sahibi kimse. 2. Oturan, yerleşen.
Sakin: 1. Durgun, dingin. 2. Sessiz, kendi hâlinde.
Dağtekin: Dağlara hükmeden hükümdar.
Menzur: 1. Adanmış, söz verilmiş. 2. Adak olarak belirtilmiş.
Boğatekin: Güçlü, kuvvetli şehzade.
Baytekin: Zengin prens, şehzade.
Yücetekin: Kahraman, büyük, ulu hükümdar.
Mensup: Bir kimseyle, bir şeyle ilgisi veya bağıntısı bulunan.
Mendel: Bir
Eskin: 1. Rüzgâr. 2. Fırtına. 3. Karla dolan ve düz yerden ayırt edilemeyen çukur.
Buruktekin: Gücenmiş, kırılmış şehzade.
Turatekin: Tuğralı hükümdar.
Koşuktekin: Bir araya gelmiş hükümdarlar.
Öztekin: Benzersiz kimse.
Gültekin: Kültigin adından.. Güvenilen, herkese hayrı dokunan
Elkin: Tanrı oluşturur
Menashe: unutkan
Soytekin: Hükümdar soyundan gelen kimse.
Mutlutekin: Mutlu hükümdar.
Balatekin: Prens, şehzade çocuğu.
Tekin: Uğurlu
Gümüştekin: Dürüst, doğru ve değerli olan.
Menderes: Ege bölgesinde bir ırmak adı
Beytekin: Zengin prens, şehzade. bk. Baytekin
Uztekin: Yetenekl, becerikli hükümdar.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Ucatekin: UYücelikte eşsiz kimse.
Yeltekin: Yel gibi hızlı, çabuk kimse.
Rakin: saygılı bir biçimde
Aktekin: Güvenilir, dürüst prens, şehzade.Parlak, görkemli, temiz huylu yiğit.
Savtekin: Ünlü hükümdar.
Mensur: 1. Saçılmış, dağılmış. 2. Ölçüsüz, uyaksız, manzum olmayan söz.
Kırtekin: Saçlarına ak düşmüş kimse.
Mengücek: Erzincan, Kemah, Divriği ve Şebinkarahisar´ı içine alan bölgeyi fethederek XIII. yy.´ın ilk yarısına kadar elinde tutan Türk sülalesi.
Tuğtekin: Tuğ takmış hükümdar.
Jokin: Tanrı kuracak
Uçantekin: Çok sevinen kimse.
Tümerkin: Gerçek özgür.
Mengütekin: Adı ölümsüzleşmiş hükümdar.
Menşur: 1. Dağıtılmış, yayılmış, neşrolunmuş. 2. Eskiden padişahların verdiği vezirlik.