İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Mehtiye isminin anlamı: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye. Mehtiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Mehtiye İsminin Anlamı Nedir? Mehtiye İsminin AnaliziCudiye: Cömert, eli açık.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Mehpare: Ay parçası
Rahiye: Bal arısı.
Rasiye: Büyük dağ.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Mehtap: Ay ışığı, Dolunay
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Mehcure: 1. Bırakılmış, unutulmuş. 2. Uzaklaşmış, ayrılmış.
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Mehre: Büyük tahta kalıpla çamurdan yapılan duvar. Güney Arabistan’da Ummân ile Hadramût arasındaki ülke.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Mehera: Yetenekli
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Harbiye: Savaşla ilgili.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Mehitabel: Yanan
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Mehira: Hızlı, enerjik
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Mehek: Tatlı, hoş bir koku
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Aliye: Yüce, yüksek
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Mehida: zekâ bir gizem netlik
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Hediye: Armağan, bahşiş
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Mehveş: Ay yüzlü, ay gibi güzel
Kudsiye: Kutsal.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Zeyniye: Süslü.
Veliye: Ermiş kadın.
Mehetabel: Allah `ın hak
Mehir: Ay.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Mehdi: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Mehti: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdi
Mehmet: Aslı Arapça’da Muhammed, çok övülmüş anlamında
Mehcur: 1. Bırakılmış, unutulmuş. 2. Uzaklaşmış, ayrılmış.
Mehak: Karanfil, güneşli göz
Mehmetçik: Türk ulusunun sevgi duygusuyla Türk askerine verdiği ad.
Mehip: 1. Heybetli, azametli. 2. Aslan.
Mehujael: tanrı iddia