İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Mahnur isminin anlamı: Işıklı ay. bk. Mahinur. Mahnur ismi Farsça kökenli bir Kız ismidir.
Mahnur İsminin Anlamı Nedir? Mahnur İsminin AnaliziAylanur: Ayın çeresindeki ışık gibi parlak olan.
Sabahnur: Sabah ışığı, sabah aydınlığı.
Mahınev: Yeni ay, ayça, hilal.
Perinur: Nur yüzlü, peri kadar güzel.
Mahnur: Işıklı ay. bk. Mahinur
Mahri: Enerjik
Mahten: Ay gibi beyaz, ışıklı, parlak teni olan.
Mahbube: Sevilen, sevilmiş, sevgili.
Esmanur: Adı nur
Hiranur: Mekke ’ de bulunan Hira Dağı (Cebel-i Nur). Hz. Muhammed (s.a.a)’e ilk vahiy bu dağda iken gelmiş ve Cebrâil isimli vahiy meleğini ilk defa bu dağda gerçek haliyle görmüştür.
Mahinur: Işıklı ay.
Elnur: Elin nuru.
Ecenur: Nur gibi parlak ve güzel kız.
Büşranur: Büşra ve Nur isimlerinden oluşturulan bir isimdir. (Bakınız: Büşra ve Nur) Büşra ve Nur isimleri ayrı ayrı Kuran’da geçmektedir.
Mihrinur: Gün ışığı, güneş ışığı.
Sevnur: "Aydınlığı, ışığı sev" anlamında kullanılan bir ad.
Mahire: Hünerli, becerikli, elinden iş gelen kimse.
Ruhinur: Nur yüzlü, aydınlık yüzlü.
Doğannur: Nur gibi parlak olarak doğan.
Meleknur: Terbiyeli, uysal, güzel kadın.
Şafaknur: Şafak aydınlığı.
Güldenur: Gül gibi parlak olan güzel.
Fezanur: Uzay gibi parlak ve aydınlık olan.
Mahalath: Lir, arp
Birnur: Parlak, güzel.
Sannur: Nurlu, ışıklı, güzel olmasıyla tanınan.
Ruhunur: Yanakları parlayan.
Sonnur: Son ışık
Jalenur: Kırağı yada çiğ üzerinde parlayan, yansıyan ışık. Jale ve Nur isimlerinin birleşmesi ile oluşmuştur. Bkz: Jale ve Nur
Mahjabeen: Güçlü.
Bilginur: Bilginin ışığı, bilginin aydınlığı.
Neslinur: Aydınlık bir bir soydan gelen. Ayrıca bkz: Nesli ve Nur
Şeydanur: Sevgisi nedeniyle çılgına dönmüş güzel.
Mahpare: Ay parçası, çok güzel kadın. - bk. Mehpare
Mahmure: 1. Sarhoşluğun verdiği sersemlik. 2. Uyku basmış göz, baygın göz.
Cemanur: Yüz Nuru/ Güzellik Nuru/ ekleyen : Cemanur DURMUŞ
Neşenur: Neşeli, sevinçli güzel.
Mahur: Klasik Türk müziğinde bir makam.
Mahçiçek: Ayçiçeği
Bahanur: Güzel ışık, parlayan ışık. Değerli kutsal ışık, kıymetli ışık
Mahmude: Övülmüş, övülmeye değer.
Yücenur: Aydınlık saçan yüce kimse.
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Şeminur: Mum ışığı, mum aydınlığı.
Tüzenur: Adaletiyle ışık saçan.
Alanur: Çok renkli parlaklık.
Elanur: Sarıya çalar kestane rengi
Göknur: Nurlu, ışıklı, aydınlık gökyüzü
Mahizer: Ayın çok olduğu gece.
Şennur: Işık saçan, neşe saçan
Zatinur: Aydınlık, nurlu kişi.
Parlanur: "Nur gibi parla, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.
Esranur: Esra ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Aniden ve çabuk gelen aydınlık ve ışık anlamındadır.
Bilgenur: Bilgili ve aydın kimse.
Mahola: dans
Türknur: Aydın olan Türk.
Şerefnur: Büyük, ulu, üstün ve güzel kimse.
Şemsinur: Güneş gibi ışık saçan, nur gibi, aydınlık saçan. Şemsi ve Nur isimlerinin bir araya gelmesiyle oluşan isim.
Binnur: Çok nurlu
Yadenur: Güzel ve parlak hatıra, kutsal hatıra, aydınlık hatıralar.
Mirnur: Etrafına ışık saçan kadın hükümdar.
Eslemnur: Eslem ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile türetilmiştir. Daha güçlü aydınlık, en büyük nur anlamına gelir.
Aslınur: Nurdan gelen, aydınlık, ışıklı, temiz.
Nur: Işık, parıltı aydınlık, Allah’ın gönderdiği ışık
Gülnur: Gül gibi parlak ve aydınlık olan.
Tennur: Teni nurlu, aydınlık olan
Mahizar: Ayın çok olduğu gece.
Mahru: Ay yüzlü, yüzü ay gibi olan güzel.
Aydanur: Ay gibi güzel ve parlak olan.
Çağrınur: Aydınlığa, ışığa davet eden kimse.
Alpnur: Yiğit, cesur, yürekli, güzel kadın.
İsminur: Adı da kendi gibi güzel olan. Nur ismini alan.
Gülennur: Gülen nur gibi parlak güzel.
Ferahnur: Aydınlık veren, nur veren.
Cemalnur: Nur yüzlü, parlak ve güzel yüzlü. Cemal ve Nur isimlerinin bir araya gelmesiyle oluşmuştur. Bkz: Cemal ve Nur Cemal ve Nur isimleri ayrı ayrı Kuran’da geçmektedir. Bkz: Nahl 6 ve Nur suresi.
Sernur: Işık saçan güzellerin önde geleni.
Nisanur: Aydınlık kadın. Nur yüzlü kadın.
Mahperi: Ay gibi, peri kadar güzel.
Mahidevran: "Mah", Ay ya da güzel yüz, "Devran" devir ya da zaman anlamına geliyor. Mahidevran ise "zamanın güzeli, devrin güzeli" anlamına gelmektedir. Mahidevran Sultan Kanunş Sultan Süleyman´ın eşlerinden.
Taçnur: Işıktan, nurdan taç.
Semanur: Nurlu gökyüzü
Mahter: Yeni ay, ayça, hilal.
Beyzanur: Işık saçan nur. Çok beyaz, çok temiz ve nurlu.Nur yüzlü.
Mahsure: Kuşatılmış, sarılmış, çevrilmiş.
Saynur: "Parlak, güzel olarak kabul et" anlamında kullanılan bir ad.
İlknur: İlknur İlk gelen ışık
Hoşnur: Güzel ışık.
Ceminur: Çok nurlu, aydınlık kimse.
Şebnur: Gecenin nuru, gecenin ışığı, aydınlığı.
İncinur: İnci gibi parlak olan.
Sennur: "Sen nur gibi güzel ve aydınlıksın" anlamında kullanılan bir ad.
Halenur: Bazen güneşin ve ayın çevresinde görülen ışıklı daire.
Egenur: Aydınlık saçan kimse.
Haticenur: Erken doğan güzel kız çocuğu.
Sevginur: Sevgisiyle ışık saçan kimse.
Şahsınur: Nurlu kişi, aydınlık kimse.
Aynur: Ay gibi ışıklı
Deryanur: Çok güzel, çok parlak olan.
Şeymanur: Kıymetli aydınlık, değerli ışık, parıltı. Şeyma ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuş isimdir. (Bkz: Şeyma ve Nur)
Evnur: Eve aydınlık veren.
Mahsun: Güçlendirilmiş, güçlü.
Mahli: Coşkulu değil
Konur: 1. Açık san, boz, bozla sarı arası renk. 2. Yanık kırmızı, yağızımsı al. 3. Kimseyi beğenmeyen, gururlu, kibirli. 4. Kahraman, yiğit. 5. Süslü, çalımlı, şık, kurumlu. 6. İnatçı, aksi.
Mahak: Ayın azalan
Mahfi: Gizli, saklı.
Bilnur: "Ey aydın kimse, bunu bil!" anlamında kullanılan bir ad.
Mahşer: Toplanma yeri. Kıyamet günü dirilenlerin toplanacakları yer. Büyük kalabalık.
Mahlon: Bir harp af eksikliği
Mahfuz: 1. Korunmuş, gözetilmiş. 2. Gizlenmiş, saklanmış.
Zeynur: bk. Zinnur
Mahmut: Hamdolunmuş övülmeye değer.
Mahali: Coşkulu değil
Mahzun: Hüzünlü, duygulu, üzgün
Atanur: Atasından aldığı nuru taşıyan
Mahbup: Sevilen, sevilmiş, sevgili.
Mahser: Huy, tabiat.
Mahra: 1. Değerli kimse. 2. Elverişli uygun şey.
Mahi: Mahveden, yok eden.
Mahmoud: övdü
Mahsut: 1. Hasat edilmiş, ekini biçilmiş. 2. Biçilmiş ekin.
Zinnur: Nurlu, ışıklı, aydınlık.
Mahin: Hizmetkar, hizmetçi.
Mahmur: 1. Sarhoşluğun verdiği sersemlik. 2. Uyku basmış göz, baygın göz.
Mahya: Ramazan gecelerinde, camilerde iki minare arasına gerilen ipler üzerine kandil veya elektrik ampulleriyle yazılan yazı veya yapılan resim.
Onur: Şeref, haysiyet, izzet-i nefs
Mahmud: Övülmüş, övülmeye değer. Makam-ı Mahmud: Hz. Muhammed’in en büyük şefaat makamı, cennet.
Ernur: AYdınlık saçan, başkalarına yararlı olan kimse.
Mahir: Usta, elinden her iş gelen, Hünerli, becerikli, elinden iş gelen kimse.