İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Mahinur isminin anlamı: Işıklı ay. Mahinur ismi Farsça kökenli bir Kız ismidir.
Mahinur İsminin Anlamı Nedir? Mahinur İsminin AnaliziRuhunur: Yanakları parlayan.
Alanur: Çok renkli parlaklık.
Mahur: Klasik Türk müziğinde bir makam.
Ruhinur: Nur yüzlü, aydınlık yüzlü.
Mahalath: Lir, arp
Dilnur: Gönlü nurlu.
Teknur: Biricik, ışık saçan güzel.
Türknur: Aydın olan Türk.
Halenur: Bazen güneşin ve ayın çevresinde görülen ışıklı daire.
Yücenur: Aydınlık saçan yüce kimse.
Şahsınur: Nurlu kişi, aydınlık kimse.
Bilginur: Bilginin ışığı, bilginin aydınlığı.
Bahtınur: Talihli, şanslı, yazgısı parlak olan.
Aslınur: Nurdan gelen, aydınlık, ışıklı, temiz.
Sanemnur: Put gibi güzel ve parlak kadın.
Şeydanur: Sevgisi nedeniyle çılgına dönmüş güzel.
Nisanur: Aydınlık kadın. Nur yüzlü kadın.
Eslemnur: Eslem ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile türetilmiştir. Daha güçlü aydınlık, en büyük nur anlamına gelir.
Nur: Işık, parıltı aydınlık, Allah’ın gönderdiği ışık
Sennur: "Sen nur gibi güzel ve aydınlıksın" anlamında kullanılan bir ad.
Büşranur: Büşra ve Nur isimlerinden oluşturulan bir isimdir. (Bakınız: Büşra ve Nur) Büşra ve Nur isimleri ayrı ayrı Kuran’da geçmektedir.
Şennur: Işık saçan, neşe saçan
Şemsinur: Güneş gibi ışık saçan, nur gibi, aydınlık saçan. Şemsi ve Nur isimlerinin bir araya gelmesiyle oluşan isim.
Mihrinur: Gün ışığı, güneş ışığı.
Şahnur: Çok güzel, çok parlak.
Birnur: Parlak, güzel.
Gülennur: Gülen nur gibi parlak güzel.
İlknur: İlknur İlk gelen ışık
Sevginur: Sevgisiyle ışık saçan kimse.
Binnur: Çok nurlu
Şevkinur: Son derece aydın ve parlak.
Güldenur: Gül gibi parlak olan güzel.
Taçnur: Işıktan, nurdan taç.
Şebnur: Gecenin nuru, gecenin ışığı, aydınlığı.
Aylanur: Ayın çeresindeki ışık gibi parlak olan.
Mahnur: Işıklı ay. bk. Mahinur
Mahek: Keyifli koku
Ecenur: Nur gibi parlak ve güzel kız.
Deryanur: Çok güzel, çok parlak olan.
Cemalnur: Nur yüzlü, parlak ve güzel yüzlü. Cemal ve Nur isimlerinin bir araya gelmesiyle oluşmuştur. Bkz: Cemal ve Nur Cemal ve Nur isimleri ayrı ayrı Kuran’da geçmektedir. Bkz: Nahl 6 ve Nur suresi.
Günnur: Güneş ışığının aydınlığı, nuru
Sevnur: "Aydınlığı, ışığı sev" anlamında kullanılan bir ad.
Parlanur: "Nur gibi parla, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.
Önnur: İlk çocuğa verilen bir ad.
Çağnur: Çağın ışık saçan bireyi.
Mahınev: Yeni ay, ayça, hilal.
Bahanur: Güzel ışık, parlayan ışık. Değerli kutsal ışık, kıymetli ışık
Mahola: dans
Mahjabeen: Güçlü.
Hiranur: Mekke ’ de bulunan Hira Dağı (Cebel-i Nur). Hz. Muhammed (s.a.a)’e ilk vahiy bu dağda iken gelmiş ve Cebrâil isimli vahiy meleğini ilk defa bu dağda gerçek haliyle görmüştür.
Hoşnur: Güzel ışık.
Safinur: Çok nurlu, çok aydınlık, temiz kimse.
Elnur: Elin nuru.
Şeminur: Mum ışığı, mum aydınlığı.
Mahrur: Hararetli, ateşli.
Şafaknur: Şafak aydınlığı.
Mahidevran: "Mah", Ay ya da güzel yüz, "Devran" devir ya da zaman anlamına geliyor. Mahidevran ise "zamanın güzeli, devrin güzeli" anlamına gelmektedir. Mahidevran Sultan Kanunş Sultan Süleyman´ın eşlerinden.
Mahru: Ay yüzlü, yüzü ay gibi olan güzel.
Bilgenur: Bilgili ve aydın kimse.
Esranur: Esra ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Aniden ve çabuk gelen aydınlık ve ışık anlamındadır.
Beyzanur: Işık saçan nur. Çok beyaz, çok temiz ve nurlu.Nur yüzlü.
Maharai: Bir tepeden bir tepe hızlandırıyor
Fezanur: Uzay gibi parlak ve aydınlık olan.
Mahinur: Işıklı ay.
Alpnur: Yiğit, cesur, yürekli, güzel kadın.
İncinur: İnci gibi parlak olan.
Gülnur: Gül gibi parlak ve aydınlık olan.
Ceminur: Çok nurlu, aydınlık kimse.
Egenur: Aydınlık saçan kimse.
Yıldanur: Yılın en parlak, güzel kızı.
Bennur: Ben nur gibi parlak ve güzelim anlamında kullanılan bir ad.
Evnur: Eve aydınlık veren.
Semanur: Nurlu gökyüzü
Hâlinur: Işıklı, aydınlık.
Haticenur: Erken doğan güzel kız çocuğu.
Tennur: Teni nurlu, aydınlık olan
Sernur: Işık saçan güzellerin önde geleni.
Mahpare: Ay parçası, çok güzel kadın. - bk. Mehpare
Mahira: Enerjik
Mahara: Hızlı, enerjik
İsminur: Adı da kendi gibi güzel olan. Nur ismini alan.
Fatmanur: Fatma ve nur kelimelerinden türetilen isim
Öznur: Gerçek ışık, ışığı özlü olan
Perinur: Nur yüzlü, peri kadar güzel.
Yurdanur: Yurdun ışığı olan kimse.
Mahter: Yeni ay, ayça, hilal.
Çağrınur: Aydınlığa, ışığa davet eden kimse.
Mahfer: Ay aydınlığı, ay ışığı.
Elanur: Sarıya çalar kestane rengi
Aydanur: Ay gibi güzel ve parlak olan.
Mahizer: Ayın çok olduğu gece.
Mahpeyker: Ay yüzlü, güzel.
Maha: vahşi inek
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Mahizar: Ayın çok olduğu gece.
Sedanur: Ses ve ışık, parıltı
Şeymanur: Kıymetli aydınlık, değerli ışık, parıltı. Şeyma ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuş isimdir. (Bkz: Şeyma ve Nur)
Doğannur: Nur gibi parlak olarak doğan.
Saynur: "Parlak, güzel olarak kabul et" anlamında kullanılan bir ad.
İkranur: İkra ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile türetilmiş bir isimdir. (Bkz: İkra, Bkz: Nur)
Mahşer: Toplanma yeri. Kıyamet günü dirilenlerin toplanacakları yer. Büyük kalabalık.
Bilnur: "Ey aydın kimse, bunu bil!" anlamında kullanılan bir ad.
Mahmut: Hamdolunmuş övülmeye değer.
Mahmur: 1. Sarhoşluğun verdiği sersemlik. 2. Uyku basmış göz, baygın göz.
Mahbup: Sevilen, sevilmiş, sevgili.
Konur: 1. Açık san, boz, bozla sarı arası renk. 2. Yanık kırmızı, yağızımsı al. 3. Kimseyi beğenmeyen, gururlu, kibirli. 4. Kahraman, yiğit. 5. Süslü, çalımlı, şık, kurumlu. 6. İnatçı, aksi.
Mahi: Mahveden, yok eden.
Mahmoud: övdü
Mahfi: Gizli, saklı.
Mahsut: 1. Hasat edilmiş, ekini biçilmiş. 2. Biçilmiş ekin.
Mahir: Usta, elinden her iş gelen, Hünerli, becerikli, elinden iş gelen kimse.
Mahra: 1. Değerli kimse. 2. Elverişli uygun şey.
Zeynur: bk. Zinnur
Onur: Şeref, haysiyet, izzet-i nefs
Mahmud: Övülmüş, övülmeye değer. Makam-ı Mahmud: Hz. Muhammed’in en büyük şefaat makamı, cennet.
Mahser: Huy, tabiat.
Mahfuz: 1. Korunmuş, gözetilmiş. 2. Gizlenmiş, saklanmış.
Mahin: Hizmetkar, hizmetçi.
Mahlon: Bir harp af eksikliği
Ernur: AYdınlık saçan, başkalarına yararlı olan kimse.
Zinnur: Nurlu, ışıklı, aydınlık.
Mahali: Coşkulu değil
Mahak: Ayın azalan
Mahzun: Hüzünlü, duygulu, üzgün
Mahsun: Güçlendirilmiş, güçlü.
Mahli: Coşkulu değil
Mahya: Ramazan gecelerinde, camilerde iki minare arasına gerilen ipler üzerine kandil veya elektrik ampulleriyle yazılan yazı veya yapılan resim.
Atanur: Atasından aldığı nuru taşıyan