İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kutbiye isminin anlamı: Kutupla ilgili, kutba ilişkin. Kutbiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Kutbiye İsminin Anlamı Nedir? Kutbiye İsminin AnaliziBakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Kutseli: Uğur, mutluluk seli.
Kudsiye: Kutsal.
Kutlay: Kutlu, uğurlu ay.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Kutgün: Mutlu gün.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Cudiye: Cömert, eli açık.
Zeyniye: Süslü.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Vasfiye: Nitelikli.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Seniye: Yüksek, yüce.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Rasiye: Büyük dağ.
Aliye: Yüce, yüksek
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Kutluay: Kutlu, uğurlu ay. - bk. Kutlay
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Asiye: İsyan eden
Kutsalar: Uğur getiren, kutlu.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Kutsel: Uğur, mutluluk seli. - bk. Kutseli
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Kutluk: Uğurlu.
Kutsi: Kutlanan, kutluluk sahibi
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Kutbettin: Dinin kutbu. Dinin yücesi.
Kutay: 1. Kutlu, uğurlu ay. 2. İpek, ipekli kumaş.
Kutsal: Mübarek, kutlulukla ilgili
Kutalp: Kutlu ve uğurlu yiğit.
Kutlu: Kutlanmış, mutlu, uğurlu