İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Korçak isminin anlamı: Heykel. Korçak ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Korçak İsminin Anlamı Nedir? Korçak İsminin AnaliziBurçak: Tohumları kullanılan bir bitki türü. Baklagillerden, taneleri yem olarak kullanılan bir bitki.
Korinna: bakire
Kore: Popüler bir 19. yüzyıl mücevher adı
Koren: bakire
Korene: Boynuzlu
Kori: Tanrı
Kora: 1. Eski. 2. Anahtar. 3. Karda açılan ince yol. 4. Olgunlaşmamış üzüm, koruk.
Kortaş: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Koralp: Ateşli, canlı, hareketli yiğit.
Koryiğit: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Korer: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Koryürek: Ateş gibi sıcak yüreği olan.
Kapçak: 1. Kale kuşatmasında duvara çakılmış büyük çember. 2. Bayrak.
Kor: 1. İyice yanarak ateş durumuna gelmiş kömür veya odun parçası. 2. Kırmızı. 3. Sıra, dizi, altın dizisi. 4. Dere.
Erkoçak: Yiğit, güçlü kimse.
Korkud: Büyük dolu tanesi
Korday: Kuğu kuşu.
Kortak: Güzel, gösterişli, endamlı.
Korucu: Orman vb. bekçisi.
Korah: kellik, buz, don
Korkutalp: Korkusuz, yavuz, heybetli yiğit.
Korman: Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.
Korkut: Büyük dolu tanesi
Koramaz: Kimseyi beğenmeyen, mağrur kimse.
Kolçak: 1. Yiğit, mert, yürekli, koçak. 2. Kola geçirilen kolluk.
Korhan: Ateş gibi hakan
Korgan: Kale, hisar.
Korçak: Heykel.
Koryay: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Koral: Sınır muhafizı.
Koryun: ilahi, tanrıyı yücelten, güneş
Koraslan: Ateşli, canlı, hareketli yiğit kimse.
Kıpçak: XI-XV. yüzyıllarda, Ural dağlarıyla Volga ırmağı arasında yaşamış bir Türk boyu.
Korel: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Koray: Kamış, kargı gibi, içi boş şeyler
Kortan: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Kortay: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Korçan: Çağlayan.
Korkmaz: Korku bilmeyen
Korkutata: Korkusuz, yavuz, heybetli ata.
Korkan: Kor gibi ateşli, dinamik, hareketli soydan gelen kimse.
Oğulçak: Küçük oğul.
Koçak: 1. Cömert, eli açık. 2. Yiğit, kahraman. 3. Becerikli.
Korcan: Kanı sıcak, kanı kaynayan
Koraltan: Ateşli, canlı, hareketli hükümdar.
Korgün: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Koryak: "Odun veya kömürü kor duruma gelinceye kadar yak" anlamında kullanılan bir ad.
Korugan: Kale, hisar.