İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karakız: Esmer kız.

Hesiyan: Hissetmek, duygulanmak

Kiyan: Merkez. Yıldız, seyyare.

Payan: 1. Son, nihayet. 2. Uç, kenar.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Mariyan:

Viyan: Istek

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karessa: çok sevgili

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karis: Grace;

Leyan: Parlayan, parlayıcı.

Karyan: karanlık bir

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karisa: çok sevgili

Kayan: 1. Akarsu, sel. 2. Yassı, düz, kat kat oluşmuş taşlar.

Liyan: Parlayan, parlayıcı. - bk. Leyan

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Layan: Yumuşak, Yumuşak

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Yaşıyan: Işıldayan, parlayan.

Karine: övme

Karnaim: boynuzları

Bayan: parlaklık

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karmelita: Rab `ın bağ

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmit: Rab `ın bağ

Mayan:

Kariina: bulundu

Çağlayan: Küçük bir akarsuyun çok yüksek olmayan bir yerden dökülüp aktığı yer.

Karima: Noble, cömert

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karissa: Okşamak

Bu listede Karyan ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Haciyan: Hacılar, hac farizasını yerine getirmiş olan müslümanlar.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Buyan: 1. Mutluluk, uğur, talih. 2. İyi iş, sevap.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Nuyan: 1. Başkomutan. 2. Bey. - bk. Noyan

Karpos: Kâr

Kareem: Cömert

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Tuyan: 1. Semiz, şişman. 2. Zengin. 3. Kibirli, gururlu.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karatekin: Esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karasu: Ağır akan su.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Rayyan: cennet kapısı

Dalyan: 1. Deniz, göl ve nehirlerde kıyılara yakın kurulan büyük balık avlama yeri. 2. Denizde yüzeye yakın yosunlu kaya. 3. Deniz kıyılarında ve denizin dibinde dalgalı biçimde görülen kum.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karsten: İsa şöyle bir

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Aayan: Tanrılar hediye

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karmel: Bağ

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karlu: Karlı.

Karındaş: Kardeş.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Noyan: Baş komutan.bey

Ziyan: süs

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Reyyan: 1. Suya kanmış, suya doymuş. 2. Cennet´te sadece oruç tutan kimselerin girebileceği kapı.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Okuyan: 1. Okumayı seven. 2. Çağıran, davet eden.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Jîyan: Yaşam

Karim: cömert

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kıyan: Dağdan hızla inen sel.

Ernoyan: Yiğit başkomutan.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karluk: Türk boylarından biri.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Jiyan: Coşmuş, kükremiş, kızgın...

Okyan: Okuyan, bilgili.

Keyan: Eski ve soylu bir ailede doğmuş olan. Not: Bazı internet sitelerinde “Büyük hükümdar, şah” anlamlarına geldiği iddia edilmiştir fakat bunun hakkında herhangi bir kaynakta bilgi bulamadık.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Bulgunoyan: Anlayışlı bey.

Karaşın: Esmer.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Süfyan: Hadislerde ahir zamanda Hz.Mehdi’den (as) önce çıkıp Müslümanlara zulmedeceği, ümmetin karanlık günler yaşamasına vesile olacağı sahih hadislerle bildirilen kafir. Hz. MEhdi (as) tarafından öldürülecektir. Süfyan isminin Kur’an’daki anlamı: Süfyan ismin Kuran’ı Kerim’de geçmemektedir.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Abışka noyan: İlhan­lı komutan. Abuşga

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Yağısıyan: Düşmanı yenen, zafer kazanan.

Bu listede Karyan ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha