İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karine: övme

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karissa: Okşamak

Karnaim: boynuzları

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karessa: çok sevgili

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karisa: çok sevgili

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karima: Noble, cömert

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karis: Grace;

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karmit: Rab `ın bağ

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kariina: bulundu

Karakız: Esmer kız.

Karyan: karanlık bir

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Bu listede Karyağdı ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaduman: Siyah duman.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karındaş: Kardeş.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karatekin: Esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karim: cömert

Karatün: Karanlık gece.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karpos: Kâr

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karasu: Ağır akan su.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karlu: Karlı.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karmel: Bağ

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaşın: Esmer.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kareem: Cömert

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karacan: Esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Bu listede Karyağdı ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha