İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karunal isminin anlamı: tür ya da şefkatli kişi. Karunal ismi Hinduca kökenli bir Erkek ismidir.
Karunal İsminin Anlamı Nedir? Karunal İsminin AnaliziKaraca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karine: övme
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karima: Noble, cömert
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Kariina: bulundu
Karmit: Rab `ın bağ
Karyan: karanlık bir
Karisa: çok sevgili
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Sanal: "Adın duyulsun, ün kazan" anlamında kullanılan bir ad.
Menal: Erişilen ve ele geçirilen şey: Mal ve menâl.
Karakız: Esmer kız.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karadut: Siyah renkli dut.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karis: Grace;
Karessa: çok sevgili
Günal: Gün al yaşa, kızıl renkli güneş
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Benal: ben-al
Senal: "Sen al" anlamında kullanılan bir ad.
Karissa: Okşamak
Karnaim: boynuzları
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Övünal: "Övünerek al" anlamında kullanılan bir ad.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karındaş: Kardeş.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Tekinal: Tek ve eşsiz kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Tınal: "Soluk al, yaşamını sürdür" anlamında kullanılan bir ad.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karasal: Kara ile ilgili.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karatün: Karanlık gece.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Özkınal: Özü kın gibi koruyucu olan kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Önal: Daima önde olmak
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Acunal: Dünyayı kapsayan, dünyayı fetheden.Dünyayı fethet; dünyaya yayıl" anlamında kullanılan bir ad
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karlu: Karlı.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Budunal: "Milletini sev" anlamında kullanılan bir ad.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Manal: Edinme
Şenal: "Mutlu, sevinçli ol" anlamında kullanılan bir ad.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Sargınal: "Yürekten, candan al" anlamında kullanılan bir ad.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Ersunal: "Yiğitliğini göster" anlamında kullanılan bir ad.
Karatekin: Esmer kimse.
Karlık: Kar kuyusu.
Karpos: Kâr
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karasu: Ağır akan su.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Özinal: Gerçek arkadaş, dostolan kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Yanal: 1. Yanda olan, yana düşen. 2. Alaca, değişik renkli. 3. Kırmızı, pembe. 4. Nehir yatağı.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Tünal: "Geceleyin al" anlamında kullanılan bir ad.
Sunal: Sunma, sunuş ile ilgili.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karim: cömert
Karmel: Bağ
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karaşın: Esmer.
Erginal: "Olgunlaşmış, yetişmiş kimselerle arkadaşlık yap" anlamında kullanılan bir ad.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Binal: "Bindikten sonra al" anlamında kullanılan bir ad.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Yenal: Amacına ulaşan kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Ünal: Ün almakla ilgili
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.