İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karunal isminin anlamı: tür ya da şefkatli kişi. Karunal ismi Hinduca kökenli bir Erkek ismidir.
Karunal İsminin Anlamı Nedir? Karunal İsminin AnaliziKaryan: karanlık bir
Karmit: Rab `ın bağ
Karine: övme
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karakız: Esmer kız.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Günal: Gün al yaşa, kızıl renkli güneş
Benal: ben-al
Karisa: çok sevgili
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karis: Grace;
Sanal: "Adın duyulsun, ün kazan" anlamında kullanılan bir ad.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karessa: çok sevgili
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karnaim: boynuzları
Karima: Noble, cömert
Karissa: Okşamak
Karmelita: Rab `ın bağ
Kariina: bulundu
Menal: Erişilen ve ele geçirilen şey: Mal ve menâl.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Senal: "Sen al" anlamında kullanılan bir ad.
Manal: Edinme
Karasal: Kara ile ilgili.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karlu: Karlı.
Ünal: Ün almakla ilgili
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Sunal: Sunma, sunuş ile ilgili.
Karaşın: Esmer.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Tekinal: Tek ve eşsiz kimse.
Budunal: "Milletini sev" anlamında kullanılan bir ad.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karmel: Bağ
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Özinal: Gerçek arkadaş, dostolan kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Ersunal: "Yiğitliğini göster" anlamında kullanılan bir ad.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Binal: "Bindikten sonra al" anlamında kullanılan bir ad.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Erünal: "Adın duyulsun, tanın, ün kazan" anlamında kullanılan bir ad.
Kareem: Cömert
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karındaş: Kardeş.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karatün: Karanlık gece.
Karsten: İsa şöyle bir
Acunal: Dünyayı kapsayan, dünyayı fetheden.Dünyayı fethet; dünyaya yayıl" anlamında kullanılan bir ad
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Tünal: "Geceleyin al" anlamında kullanılan bir ad.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karaduman: Siyah duman.
Karlık: Kar kuyusu.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Övünal: "Övünerek al" anlamında kullanılan bir ad.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Erginal: "Olgunlaşmış, yetişmiş kimselerle arkadaşlık yap" anlamında kullanılan bir ad.
Karasu: Ağır akan su.
Sargınal: "Yürekten, candan al" anlamında kullanılan bir ad.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karim: cömert
Özkınal: Özü kın gibi koruyucu olan kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Şenal: "Mutlu, sevinçli ol" anlamında kullanılan bir ad.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karpos: Kâr
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Önal: Daima önde olmak
Tınal: "Soluk al, yaşamını sürdür" anlamında kullanılan bir ad.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Yanal: 1. Yanda olan, yana düşen. 2. Alaca, değişik renkli. 3. Kırmızı, pembe. 4. Nehir yatağı.
Karacan: Esmer kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Yenal: Amacına ulaşan kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.