İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karter isminin anlamı: Taşıyıcı. Karter ismi Fransızca kökenli bir Erkek ismidir.
Karter İsminin Anlamı Nedir? Karter İsminin AnaliziKaryağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Kariina: bulundu
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karmit: Rab `ın bağ
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karmelita: Rab `ın bağ
Bihter: En iyi, pek iyi, daha iyi
Eszter: güzel bayan, mersin
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karessa: çok sevgili
Karima: Noble, cömert
Kebuter: Güvercin.
Ater: kapalı kaldı
Mahter: Yeni ay, ayça, hilal.
Karissa: Okşamak
Karine: övme
Karisa: çok sevgili
Karakız: Esmer kız.
Yeter: Sonuncu olması istenen çocuklara verilen bir ad.
Karyan: karanlık bir
Goncater: Taze, açılamamış gonca.
Karnaim: boynuzları
Gülter: Taze gül, gonca.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Duhter: Kız.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karis: Grace;
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karaşın: Esmer.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Jupiter: Zeus, babası
Demeter: Demeter Takipçisi
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Şahinter: Çok yiğit, kahraman, şahin gibi kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Karatün: Karanlık gece.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Kareem: Cömert
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karlu: Karlı.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Abitter: Bazı internet sitelerinde ismin anlamı “İbadet eden kimse” olarak verilmiştir ancak biz hiçbir kaynakta bu bilgiye rastlamadık. İsmin anlamı konusunda bilgi sahibi olanlar bizi bilgilendirebilir. NOT: Abitter isminin Arapça bir isim olan Abid isminden türetildiğini düşünüyoruz. Bkz: Abid
Tuter: "Yiğitliği, cesareti sürdür" anlamında kullanılan bir ad.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Sünter: Kırmızı renkli, çavdara benzer bir tür sert buğday.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Üster: Saygın, değerli kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Sopater: kim babası savunur
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Pieter: kaya
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karpos: Kâr
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Aleister: Erkeklerin Koruyucu
Özilter: Yurdun gerçek koruyucusu, savunucusu olan kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
İlter: Yurdu koruyan, gözeten, yurtsever kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Güçyeter: Gücü yeten kimse.
Yurter: Ülkenin yiğit insanı.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karim: cömert
Karlık: Kar kuyusu.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karacan: Esmer kimse.
Narter: Cesur, yürekli kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Merter: Sözünün eri kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Safter: Saf yaran kimse. - bk. Safder
Karluk: Türk boylarından biri.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karmel: Bağ
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Keter: Taç
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Kenter: Şehirli, kentli.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karatekin: Esmer kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Kemter: 1. Daha aşağı, daha değersiz. 2. Tam olmayan, eksik.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Serter: Sert + Er, sert erkek
Berter: Üstün, yüksek, nitelikli, değerli.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karındaş: Kardeş.
Karasu: Ağır akan su.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.