İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kartekin isminin anlamı: Kar gibi saf, temiz kimse. Kartekin ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Kartekin İsminin Anlamı Nedir? Kartekin İsminin AnaliziKareena: saf, masum, f arkadaşım
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karessa: çok sevgili
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karakız: Esmer kız.
Kariina: bulundu
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karima: Noble, cömert
Karmit: Rab `ın bağ
Karine: övme
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karisa: çok sevgili
Karissa: Okşamak
Karyan: karanlık bir
Karnaim: boynuzları
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karis: Grace;
Ekin: Buğday / Tahılın ekimden harman dönemine kadarki hali / Kültür
Ayilkin: İlk ay.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karmelita: Rab `ın bağ
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Güntekin: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan kimse.
Ezgütekin: İyi hükümdar.
Berkin: Sağlam, güçlü, kuvvetli.
Boğatekin: Güçlü, kuvvetli şehzade.
Savtekin: Ünlü hükümdar.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Mutlutekin: Mutlu hükümdar.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Gümüştekin: Dürüst, doğru ve değerli olan.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karaşın: Esmer.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Seçkin: Seçilmiş olan
Karsten: İsa şöyle bir
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Daltekin: Koruyucu, kayırıcı hükümdar.
Cantekin: Samimi, içten hükümdar.
Uçantekin: Çok sevinen kimse.
Koşuktekin: Bir araya gelmiş hükümdarlar.
Durutekin: Özü temiz olan hükümdar.
Karpos: Kâr
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Alptekin: Yiğit, cesur, yürekli hükümdar
Yağıztekin: Esmer kimse.
Mekin: 1. Vakarlı, temkinli, güç sahibi kimse. 2. Oturan, yerleşen.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karim: cömert
Jokin: Tanrı kuracak
Oğultekin: Biricik, benzersiz çocuk.
İnaltekin: Kendisine inanılan, güvenilen kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Tuğrultekin: Gözü pek hükümdar.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Özerkin: Gerçek özgür kimse.
Nurtekin: Nurlu, aydınlık hükümdar.
Aytekin: Tek ay, uğur getiren ay
Rakin: saygılı bir biçimde
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Dirimtekin: Yaşama gücü olan hükümdar.
Dönmeztekin: Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli hükümdar.
Turatekin: Tuğralı hükümdar.
Kareem: Cömert
Tümerkin: Gerçek özgür.
Deniztekin: Deniz adamı, denizci.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Erişkin: Olgun, gelişmiş, büyümesi sona ermiş kimse.
Ulutekin: Saygın, değerli, yüce hükümdar.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Erkin: Koşulsuz iş gören
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karacan: Esmer kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karlık: Kar kuyusu.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karasu: Ağır akan su.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Mengütekin: Adı ölümsüzleşmiş hükümdar.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Uztekin: Yetenekl, becerikli hükümdar.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Baytekin: Zengin prens, şehzade.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Kırtekin: Saçlarına ak düşmüş kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Rekin: 1. Gururlu, ağırbaşlı. 2. Saygın yüce, yüksek.
Sungurtekin: Soğukkanlı ve doğan gibi güçlü hükümdar.
Ucatekin: UYücelikte eşsiz kimse.
Soytekin: Hükümdar soyundan gelen kimse.
Karatekin: Esmer kimse.