İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kartay isminin anlamı: Yaşlı, pir. Kartay ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Kartay İsminin Anlamı Nedir? Kartay İsminin AnaliziKarsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karyan: karanlık bir
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karisa: çok sevgili
Karadut: Siyah renkli dut.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Kariina: bulundu
Karis: Grace;
Karima: Noble, cömert
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karessa: çok sevgili
Karmit: Rab `ın bağ
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karnaim: boynuzları
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karine: övme
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karissa: Okşamak
Karakız: Esmer kız.
Süngütay: Süngü takmış, savaşmaya hazır kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Altay: Yüksek orman anlamında. Orta Asya’da bir sıradağ
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Uğurtay: Benzersiz biçimde uğurlu olan kimse.
Okatay: Tanınmış ok atıcısı.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Orguntay: Gizlenmiş, saklanmış kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Yahşitay: İyi, güzel kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karaduman: Siyah duman.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Aktay: Beyaz tay.Türkler´de çok kullanılan bir isimdi.
Kareem: Cömert
Eraltay: Yüce, yüksek değerli kimse.
Kocatay: Yaşlı kimse.
Biltay: "Bunu bil" anlamında kullanılan bir ad.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karındaş: Kardeş.
Atay: Herkesçe bilinen, tanınmış, ünlü
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Günaltay: Güneş gibi yükseklerde, yüksek makamlarda ışık ve aydınlık saçan.
İlkutay: Ülkenin mutlusu olan kimse.
Tuğaltay: Tuğ takınmış değerli, yüce kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Kortay: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Tuğtay: Tuğ takınmış benzersiz kimse.
Kutay: 1. Kutlu, uğurlu ay. 2. İpek, ipekli kumaş.
Otay: Ateş renginde ay.
Özaltay: Özünde yükseklik, yücelik olan kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Uztay: Yetenekli, becerikli kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karmel: Bağ
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karaşın: Esmer.
Çintay: Soylu at.
Mengütay: Adı ölümsüzleşmiş kimse.
Canaltay: Özü, ruhu yüce olan kimse.
Bulutay: Bulut ve ay.
Baykutay: Zengin. talihli kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Oktay: Çok hiddetli, kızgın. Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Tay: 1. Eşit, denk, yaşıt. 2. Tek, eşsiz. 3. Yan, taraf. 4. Toy. 5. Atın yavrusu. 6. Çift olan şeyin teki. 7. Çocuk.
Karacan: Esmer kimse.
Torumtay: Yırtıcı bir kuş türü.
Gümüştay: Temiz ve dürüst olan.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
İltay: Ülkenin benzersiz insanı.
Asutay: Hırçın tay.
Karatekin: Esmer kimse.
Alatay: Derisinde benekler olan tay.
Samurtay: Samur ve tay.
Karlık: Kar kuyusu.
Çağatay: Küçük tay, çocuk gibi sevimli. Çağatay hanlığından olan kimse. Cengiz Hanın oğlu
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Ertay: Güçlü, kuvvetli kimse.
Bilgütay: Bilgili.
Sübitay: Tarihte Cengiz Hanın ünlü Moğol generalinin adı. - bk. Subutay
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Özatay: Özü herkesçe tanınan kimse.
Sabutay: bk. Subutay
Göktay: Tek, biricik.
Karatün: Karanlık gece.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karsten: İsa şöyle bir
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karim: cömert
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Boratay: Fırtına gibi olan kimse.
Kuntay: Dayanıklı, güçlü ve ay yüzlü. Kunt ve Ay isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşan isim.
Örtay: Değerli, saygın kişi.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.