İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kartay isminin anlamı: Yaşlı, pir. Kartay ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Kartay İsminin Anlamı Nedir? Kartay İsminin AnaliziKarlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karyan: karanlık bir
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karnaim: boynuzları
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Kariina: bulundu
Karis: Grace;
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karima: Noble, cömert
Karmelita: Rab `ın bağ
Karisa: çok sevgili
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karessa: çok sevgili
Karakız: Esmer kız.
Karmit: Rab `ın bağ
Karadut: Siyah renkli dut.
Karine: övme
Karissa: Okşamak
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Kuntay: Dayanıklı, güçlü ve ay yüzlü. Kunt ve Ay isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşan isim.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karlu: Karlı.
Canaltay: Özü, ruhu yüce olan kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Kareem: Cömert
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Kocatay: Yaşlı kimse.
Ertay: Güçlü, kuvvetli kimse.
Ulutay: Değerli, yüce ve benzersiz kimse.
Biltay: "Bunu bil" anlamında kullanılan bir ad.
Bilgütay: Bilgili.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karındaş: Kardeş.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karabudun: Esmer milletten olan.
Boratay: Fırtına gibi olan kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Mengütay: Adı ölümsüzleşmiş kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Oktay: Çok hiddetli, kızgın. Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Özatay: Özü herkesçe tanınan kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Tay: 1. Eşit, denk, yaşıt. 2. Tek, eşsiz. 3. Yan, taraf. 4. Toy. 5. Atın yavrusu. 6. Çift olan şeyin teki. 7. Çocuk.
Altay: Yüksek orman anlamında. Orta Asya’da bir sıradağ
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Tanaltay: Şafak gibi aydınlık hükümdar.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Boğatay: Güçlü ve kuvvetli kimse.
Bulutay: Bulut ve ay.
Karaşın: Esmer.
Kartay: Yaşlı, pir.
Sübitay: Tarihte Cengiz Hanın ünlü Moğol generalinin adı. - bk. Subutay
Samurtay: Samur ve tay.
Tuğtay: Tuğ takınmış benzersiz kimse.
Kortay: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Günaltay: Güneş gibi yükseklerde, yüksek makamlarda ışık ve aydınlık saçan.
Erkutay: Uğurlu ayda doğan erkek.
Nuratay: Nurlu, ışık saçan tanınmış kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Aktay: Beyaz tay.Türkler´de çok kullanılan bir isimdi.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Süngütay: Süngü takmış, savaşmaya hazır kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karasu: Ağır akan su.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Özoktay: Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Çiltay: Üzerinde benekler bulunan tay.
Karatün: Karanlık gece.
Çağatay: Küçük tay, çocuk gibi sevimli. Çağatay hanlığından olan kimse. Cengiz Hanın oğlu
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Otay: Ateş renginde ay.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Uğurtay: Benzersiz biçimde uğurlu olan kimse.
Sabutay: bk. Subutay
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Özaltay: Özünde yükseklik, yücelik olan kimse.
Orguntay: Gizlenmiş, saklanmış kimse.
Okatay: Tanınmış ok atıcısı.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Alatay: Derisinde benekler olan tay.
İltay: Ülkenin benzersiz insanı.
Kutay: 1. Kutlu, uğurlu ay. 2. İpek, ipekli kumaş.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Örtay: Değerli, saygın kişi.
Köktay: Soylu bir aileden gelen kimse.
İlkutay: Ülkenin mutlusu olan kimse.
Torumtay: Yırtıcı bir kuş türü.
Itay: Isle of Palms
Bilgetay: Bilgili kimse.
Subutay: Tarihte Cengiz Hanın ünlü Moğol generalinin adı.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karlık: Kar kuyusu.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Çintay: Soylu at.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Baykutay: Zengin. talihli kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.