İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmelita: Rab `ın bağ

Nursu: Parlak ve berrak su gibi temiz ve saf olan.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karessa: çok sevgili

Karadut: Siyah renkli dut.

Karissa: Okşamak

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karnaim: boynuzları

Kariina: bulundu

Karis: Grace;

Karmit: Rab `ın bağ

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karine: övme

Dersu: Hepsi, kamilen, baştan başa hep (Kaynak Bilinmiyor).

Karyan: karanlık bir

Karakız: Esmer kız.

Karisa: çok sevgili

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karima: Noble, cömert

Bersu: Ber : üzere, üzerine, yukarı mânasındadır. Ayrıca göğüs, sine, bağır, sadır, fayda, hamil, hıfz, yan ve taraf anlamları da vardır ve Su ile birlikte kullanılmaktadır.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Birsu: Özel bir su biricik su gibi

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Bu listede Karsu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karlu: Karlı.

Karatün: Karanlık gece.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaşın: Esmer.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Onursu: Onurlu bir soydan gelen.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Kareem: Cömert

Karpos: Kâr

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karacan: Esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Ersu: Yiğitlerin soyundan gelen kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karmel: Bağ

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karaduman: Siyah duman.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karındaş: Kardeş.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karatekin: Esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karim: cömert

Bu listede Karsu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha