İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karis: Grace;

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Nursu: Parlak ve berrak su gibi temiz ve saf olan.

Birsu: Özel bir su biricik su gibi

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karakız: Esmer kız.

Karessa: çok sevgili

Karmelita: Rab `ın bağ

Bersu: Ber : üzere, üzerine, yukarı mânasındadır. Ayrıca göğüs, sine, bağır, sadır, fayda, hamil, hıfz, yan ve taraf anlamları da vardır ve Su ile birlikte kullanılmaktadır.

Dersu: Hepsi, kamilen, baştan başa hep (Kaynak Bilinmiyor).

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karisa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karyan: karanlık bir

Karmit: Rab `ın bağ

Karissa: Okşamak

Karadut: Siyah renkli dut.

Karima: Noble, cömert

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karnaim: boynuzları

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karine: övme

Bu listede Karsu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Ersu: Yiğitlerin soyundan gelen kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karasu: Ağır akan su.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karlu: Karlı.

Karındaş: Kardeş.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kareem: Cömert

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karaduman: Siyah duman.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karsten: İsa şöyle bir

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karaşın: Esmer.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karatekin: Esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karim: cömert

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Onursu: Onurlu bir soydan gelen.

Karacan: Esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karatün: Karanlık gece.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karmel: Bağ

Karpos: Kâr

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Bu listede Karsu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha