İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karissa: Okşamak

Hürsen: "Özgürsün, serbestsin" anlamında kullanılan bir ad.

Aksen: Sen aksın, te­mizsin, doğru ve namuslusun.

Karyan: karanlık bir

Ruhsen: "Sen cana can katıyorsun" anlamında kullanılan bir ad.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Aysen: "Sen aysın, ay gibi güzelsin" anlamında kullanılan bir ad.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Sevsen: "Her zaman sev" anlamında kullanılan bir ad.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Birsen: "Teksin, biriciksin" anlamında kullanılan bir ad.

Gürsen: "Coşkulu ve hareketlisin" anlamında kullanılan bir ad.

Karmit: Rab `ın bağ

Sevilsen: "Sevil, beğenil" anlamında kullanılan bir ad.

Teksen: "Sen teksin, eşsizsin" anlamında kullanılan bir ad.

Karadut: Siyah renkli dut.

Pesen: 1. Kırağı, çiy. 2. Sis. 3. İnce ince yağan kar, çisenti.

Gülsen: Gül gibi güzel

Süsen: Çiçekleri iri, güzel görünüşlü ve kokulu bir süs bitkisi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Kariina: bulundu

Nursen: "Sen nur gibi aydınlık, ışıklı, güzelsin anlamında kullanılan bir ad.

Gülesen: "Sağlık ve mutlulukla gül" anlamında kullanılan bir ad.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karima: Noble, cömert

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Sonsen: Artık çocuk istenilmediği durumlarda konulan bir ad.

Karisa: çok sevgili

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Ahsen: En güzel, Çok güzel

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

İsen: Esen, esenlikte olan.

Çisen: 1. Sisli ve kapalı havada ince ince yağan yağmur. 2. Çiy.

Karakız: Esmer kız.

Hoşsen: "Güzelsin, hoşsun" anlamında kullanılan bir ad.

Karnaim: boynuzları

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karine: övme

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karis: Grace;

Karessa: çok sevgili

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Bu listede Karsen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karaduman: Siyah duman.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaşın: Esmer.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karpos: Kâr

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karacan: Esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karatün: Karanlık gece.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Jasen: Üfürükçü

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Ersen: Kolay, zor olmayan

Karmel: Bağ

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Jaysen: Üfürükçü

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karlu: Karlı.

Karsten: İsa şöyle bir

Mohsen: hayırsever

Arsen: Asil savaşçı

Karlık: Kar kuyusu.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Tansen: "Sen şafak gibi aydınlık ve parlaksın" anlamında kullanılan bir ad.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karındaş: Kardeş.

Şensen: "Neşeli ve mutlu bir insansın" anlamında kullanılan bir ad.

Tevsen: 1. Başı sert at. 2. Dik başlı, inatçı.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Yelesen: Yel gibi hızlı, çabuk kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Evsen: Hafif, az, yavaş.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karim: cömert

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Bu listede Karsen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha