İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karsel isminin anlamı: Karın erimesiyle oluşan sel. Karsel ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Karsel İsminin Anlamı Nedir? Karsel İsminin AnaliziAksel: “Sel gibi ak” anlamında kullanılan bir ad.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karisa: çok sevgili
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Sel: 1. Sürekli yağmurlardan ve eriyen karlardan oluşan taşkın su. 2. Etki ve iz bırakan güçlü durum, davranış.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Kutsel: Uğur, mutluluk seli. - bk. Kutseli
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
İncisel: İnci gibi güzel olan.
Karis: Grace;
Karessa: çok sevgili
Karyan: karanlık bir
Karmelita: Rab `ın bağ
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karadut: Siyah renkli dut.
Ünsel: Ünü sel gibi aşan
Karmit: Rab `ın bağ
Karnaim: boynuzları
Hurisel: Güzel, coşkulu kadın.
Aysel: Ay gibi parlak ve güzel
Asel: Arapçada bal anlamına gelmektedir.Cennetteki bal ırmağından bahsederken kullanılmıştır.(Muhammed suresi 15)
Mavisel: Sel gibi coşkun, coşkulu olan.
Cansel: Hayat veren su. - Can ve sel kelimelerinden birleşik isim.
Nursel: Sel gibi ışık
Şansel: Çok tanınmış, çok ünlü kimse.
Karima: Noble, cömert
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Günsel: Günle ilgili güne ait
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Kariina: bulundu
Gülsel: Gülle ilgili olan.
Karine: övme
Hoşsel: Sel gibi çağlayan güzel.
Karissa: Okşamak
Karakız: Esmer kız.
Karpos: Kâr
Karim: cömert
Tuğsel: Çokça tuğu olan.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Egesel: Egeyle ilgili olan.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karacan: Esmer kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Türksel: Coşkulu Türk.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Evrensel: 1. Tüm insanlığı ilgilendiren. 2. Dünya ölçüsünde, dünya çapında.
Karmel: Bağ
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Göksel: Gökle ilgili, göğe ait
Karaşın: Esmer.
Mürsel: Yollanmış, gönderilmiş olan
Düşünsel: Düşünceyle ilgili, düşünceye dayanan.
Akansel: 1. Akarsu. 2. Uzun mesafeler geçerek denize dökülen akarsu.
Karaduman: Siyah duman.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Ersel: Yiğitlikle ilgili olan.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karasal: Kara ile ilgili.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Gürsel: Gürlükle ilgili, gür olan
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Yüksel: Manevi anlamda yükselmek, yücelmek
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Ülküsel: Ülkü ile ilgili, ülkü niteliğinde olan.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Güçsel: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Raysel: gül
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Kareem: Cömert
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Yussel: Rab ekleyebilir miyim
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karasu: Ağır akan su.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Hepyüksel: "Her zaman gözün yükseklerde olsun, yüksel" anlamında kullanılan bir ad.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Dinçsel: Güç ve sağlıkla ilgili olan.
Önsel: Hiçbir denemeye dayanmayan, yalnız akıl yoluyla yapılan.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Yersel: Yerle ilgili, yere ait.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Baransel: Güce, kuvvete ait. Güçsel.
Veysel: 1.Yoksulluk, muhta?l?k.Asl? ?veys tir. 2.Kurt anlam?nda. Veysel Karan?: Ra?id halifeler d?neminde ?am dan Medine ye gelerek ya?am??, Medine-i M?nevvere de itibarl? bir hayat s?rm??. Hadis-i ?eriflerde ?v?lm?? me?hur veli. S?ffin sava??nda ?ehid oldu?u s?ylenir
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Marsel: şanslı, güçlü, güneş ışığı
Durusel: Saf ve berrak akan sel.
Karlu: Karlı.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Tansel: Aydınlığa ait, sabahla ilgili
Karlık: Kar kuyusu.