İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Aksel: “Sel gibi ak” anlamında kullanılan bir ad.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Günsel: Günle ilgili güne ait

Gülsel: Gülle ilgili olan.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karakız: Esmer kız.

Sel: 1. Sürekli yağmurlardan ve eriyen karlardan oluşan taşkın su. 2. Etki ve iz bırakan güçlü durum, davranış.

Hoşsel: Sel gibi çağlayan güzel.

İncisel: İnci gibi güzel olan.

Karmelita: Rab `ın bağ

Aysel: Ay gibi parlak ve güzel

Sisel:

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Ünsel: Ünü sel gibi aşan

Karyan: karanlık bir

Kutsel: Uğur, mutluluk seli. - bk. Kutseli

Nursel: Sel gibi ışık

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Cansel: Hayat veren su. - Can ve sel kelimelerinden birleşik isim.

Karis: Grace;

Zisel:

Asel: Arapçada bal anlamına gelmektedir.Cennetteki bal ırmağından bahsederken kullanılmıştır.(Muhammed suresi 15)

Karissa: Okşamak

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Hurisel: Güzel, coşkulu kadın.

Karine: övme

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Mavisel: Sel gibi coşkun, coşkulu olan.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karisa: çok sevgili

Karnaim: boynuzları

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kariina: bulundu

Karessa: çok sevgili

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmit: Rab `ın bağ

Karima: Noble, cömert

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Şansel: Çok tanınmış, çok ünlü kimse.

Bu listede Karsel ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karındaş: Kardeş.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Raysel: gül

Karpos: Kâr

Karasal: Kara ile ilgili.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Tuğsel: Çokça tuğu olan.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Evrensel: 1. Tüm insanlığı ilgilendiren. 2. Dünya ölçüsünde, dünya çapında.

Karluk: Türk boylarından biri.

Ülküsel: Ülkü ile ilgili, ülkü niteliğinde olan.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Türksel: Coşkulu Türk.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Mürsel: Yollanmış, gönderilmiş olan

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karsten: İsa şöyle bir

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karasu: Ağır akan su.

Gürsel: Gürlükle ilgili, gür olan

Karacan: Esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Ersel: Yiğitlikle ilgili olan.

Önsel: Hiçbir denemeye dayanmayan, yalnız akıl yoluyla yapılan.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Güçsel: Güçlü, kuvvetli kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karmel: Bağ

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaduman: Siyah duman.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karatün: Karanlık gece.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karim: cömert

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Yussel: Rab ekleyebilir miyim

Hepyüksel: "Her zaman gözün yükseklerde olsun, yüksel" anlamında kullanılan bir ad.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Akansel: 1. Akarsu. 2. Uzun mesafeler geçerek denize dökü­len akarsu.

Marsel: şanslı, güçlü, güneş ışığı

Düşünsel: Düşünceyle ilgili, düşünceye dayanan.

Kareem: Cömert

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Baransel: Güce, kuvvete ait. Güçsel.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Yüksel: Manevi anlamda yükselmek, yücelmek

Yersel: Yerle ilgili, yere ait.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Tansel: Aydınlığa ait, sabahla ilgili

Dinçsel: Güç ve sağlıkla ilgili olan.

Durusel: Saf ve berrak akan sel.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karlık: Kar kuyusu.

Karlu: Karlı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Veysel: 1.Yoksulluk, muhta?l?k.Asl? ?veys tir. 2.Kurt anlam?nda. Veysel Karan?: Ra?id halifeler d?neminde ?am dan Medine ye gelerek ya?am??, Medine-i M?nevvere de itibarl? bir hayat s?rm??. Hadis-i ?eriflerde ?v?lm?? me?hur veli. S?ffin sava??nda ?ehid oldu?u s?ylenir

Bu listede Karsel ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha