İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karren isminin anlamı: Katherine Kısaltma. Saf. Karren ismi İngilizce kökenli bir Kız ismidir.
Karren İsminin Anlamı Nedir? Karren İsminin AnaliziEcren: Ecir, ücret, mükafat, hediye, karşılık. Allah’ın hediyesi anlamını taşımaktadır. Kuran’da 3 ayette geçiyor. (Talak 5, Kalem 46, Müzemmil 20)
Püren: 1. Kimi ağaçlarda, yapraklardan ayrı olarak süren ince yaprak. 2. Çalılık ve sık otlu yerler. 3. Sarı, kırmızı çiçek açan ufak yapraklı, arıların çok sevdiği bir tür ot. 4. Meşe ağacı filizi.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Gülveren: Gül veren.
Karessa: çok sevgili
Iren: Barış
Gülderen: Gül toplayan, gülleri derleyen. Gül-deren.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karmelita: Rab `ın bağ
Ceren: Halk ağzında "ceylan" anlamına gelir. Moğolca ceylan anlamına gelir.
Karmit: Rab `ın bağ
Seren: Yelken gerilmek üzere direğe çapraz takılan ağaç
Güldüren: Mutlu eden, sevindiren.
Karnaim: boynuzları
Ayseren: Parlaklık, ışık saçan.
Karissa: Okşamak
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Güleren: Gül gibi güzel olan dost.
Deren: Derleyen, toplayan, ekini biçip toplayan.
Beren: 1. Güçlü, kuvvetli. 2. Akıllı. 3. Tanınmış.4. Kadife kumaş.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Gülören: Gül-ören.
Günseren: Güneş gibi aydınlık, ışık saçan.
Karakız: Esmer kız.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Nesteren: Ağustos gülü, yaban gülü.
Gülseren: Gül toplayan,gül dağıtan
Peren: Ülker yıldızı.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Nurseren: Işık seren, aydınlık saçan.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
İmren: Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği. Gıpta.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Güngören: Mutluluk, neşe içinde yaşayan.
Ayceren: Ay gibi güzel ve parlak ceylan.
Koren: bakire
Özderen: Derli toplu kimse.
Nurveren: Işık, parlaklık, aydınlık veren.
Zeren: Anlayışlı, kavrayışlı, zeki.
Karis: Grace;
Dilderen: Sevgi toplayan, gönül alan, beğenilen.
Yaren: Arkadaş, yakın dost.
Karisa: çok sevgili
Karine: övme
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karyan: karanlık bir
Keren: Duymak
Yediveren: Yılda birkaç kez çiçek açan gül.
Siren: Üst tarafı kız, alt tarafı balık olduğuna inanılan deniz kızı.
Karima: Noble, cömert
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Kariina: bulundu
Karadut: Siyah renkli dut.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Aren: Kum tanesi, ağaç cinsi
Horen: Güneş
Karatekin: Esmer kimse.
Karpos: Kâr
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Üngören: Tanınan, ünlü, meşhur.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Doren: Hediye
Karsten: İsa şöyle bir
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Jaren: İsrail Jaron Modern varyant 'sevinç çığlığı.'.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Oren: Çam
Elveren: Yardım eden, yardımcı olan.
Ayren: Gücü Mountain
Karasu: Ağır akan su.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karlu: Karlı.
Alperen: Yiğit, cesur, yürekli kimse,bahadır.
Karındaş: Kardeş.
Güçeren: Güçlü yiğit.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karaşın: Esmer.
Tören: Anma, kutlama gibi amaçlarla yapılan toplantı.
Temren: Ok, kargı gibi silahların ucundaki sivri demir.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karim: cömert
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Airen: Gücü Mountain
Karasal: Kara ile ilgili.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Tanören: Şafak vaktinde de çalışan kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Şeren: Çevik, tez canlı.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karatün: Karanlık gece.
Ünveren: Tanınmış, ünlü kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Uzgören: Gerçeği önceden görebilen kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Süeren: Güçlü, kuvvetli yiğit.
Evren: Kainat, yaratılmışların tümü
Öngören: İleriyi düşünerek, göz önünde tutarak davranan.
Üren: 1. Kurak, susuz yer. 2. Şimşek. 3. Soy.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Canören: Gerçek dost olan.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Eren: Ermiş kişi
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Kareem: Cömert
Özveren: Özveride bulunan, fedakâr kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karmel: Bağ
Karabudun: Esmer milletten olan.
Güneren: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan yiğit.
Karacan: Esmer kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Demren: Ok, kargı gibi silahların ucundaki sivri demir. bk. Temren
Çağveren: Yeni bir çağ açan kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Eneren: Erenlerin en üstünü, değerlisi.
İren: Özgür, hür.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.