İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Dilderen: Sevgi toplayan, gönül alan, beğenilen.

Gülderen: Gül toplayan, gülleri derleyen. Gül-deren.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Peren: Ülker yıldızı.

Karisa: çok sevgili

Seren: Yelken gerilmek üzere direğe çapraz takılan ağaç

Karadut: Siyah renkli dut.

Güldüren: Mutlu eden, sevindiren.

Nurveren: Işık, parlaklık, aydınlık veren.

Karakız: Esmer kız.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Güngören: Mutluluk, neşe içinde yaşayan.

Püren: 1. Kimi ağaçlarda, yapraklardan ayrı olarak süren ince yaprak. 2. Çalılık ve sık otlu yerler. 3. Sarı, kırmızı çiçek açan ufak yapraklı, arıların çok sevdiği bir tür ot. 4. Meşe ağacı filizi.

Ayceren: Ay gibi güzel ve parlak ceylan.

Kariina: bulundu

Nurseren: Işık seren, aydınlık saçan.

Ecren: Ecir, ücret, mükafat, hediye, karşılık. Allah’ın hediyesi anlamını taşımaktadır. Kuran’da 3 ayette geçiyor. (Talak 5, Kalem 46, Müzemmil 20)

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Beren: 1. Güçlü, kuvvetli. 2. Akıllı. 3. Tanınmış.4. Kadife kumaş.

Ceren: Halk ağzında "ceylan" anlamına gelir. Moğolca ceylan anlamına gelir.

Ayseren: Parlaklık, ışık saçan.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Gülveren: Gül veren.

Karessa: çok sevgili

Karmit: Rab `ın bağ

Güleren: Gül gibi güzel olan dost.

Yaren: Arkadaş, yakın dost.

Karmelita: Rab `ın bağ

Yediveren: Yılda birkaç kez çiçek açan gül.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Deren: Derleyen, toplayan, ekini biçip toplayan.

Iren: Barış

Keren: Duymak

Nesteren: Ağustos gülü, yaban gülü.

Karyan: karanlık bir

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karine: övme

Gülseren: Gül toplayan,gül dağıtan

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Özderen: Derli toplu kimse.

Karima: Noble, cömert

İmren: Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği. Gıpta.

Zeren: Anlayışlı, kavrayışlı, zeki.

Gülören: Gül-ören.

Günseren: Güneş gibi aydınlık, ışık saçan.

Siren: Üst tarafı kız, alt tarafı balık olduğuna inanılan deniz kızı.

Karnaim: boynuzları

Koren: bakire

Karissa: Okşamak

Karis: Grace;

Bu listede Karren ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Güçeren: Güçlü yiğit.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Üren: 1. Kurak, susuz yer. 2. Şimşek. 3. Soy.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karim: cömert

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaşın: Esmer.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karatekin: Esmer kimse.

Tanören: Şafak vaktinde de çalışan kimse.

Oren: Çam

Karaduman: Siyah duman.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Horen: Güneş

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Tören: Anma, kutlama gibi amaçlarla yapılan toplantı.

Teceren: Becerikli, tasarruflu.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Eneren: Erenlerin en üstünü, değerlisi.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Öngören: İleriyi düşünerek, göz önünde tutarak davranan.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Süeren: Güçlü, kuvvetli yiğit.

Eren: Ermiş kişi

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Doren: Hediye

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Ünveren: Tanınmış, ünlü kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Güneren: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan yiğit.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Evren: Kainat, yaratılmışların tümü

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karlık: Kar kuyusu.

Karsten: İsa şöyle bir

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Elveren: Yardım eden, yardımcı olan.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Ayren: Gücü Mountain

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Üngören: Tanınan, ünlü, meşhur.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karasu: Ağır akan su.

Çağveren: Yeni bir çağ açan kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karpos: Kâr

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karmel: Bağ

Airen: Gücü Mountain

Şeren: Çevik, tez canlı.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Tezeren: Çabuk ulaşan.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Canören: Gerçek dost olan.

Karatün: Karanlık gece.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Alperen: Yiğit, cesur, yürekli kimse,bahadır.

İren: Özgür, hür.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Uzgören: Gerçeği önceden görebilen kimse.

Bu listede Karren ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha