İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karissa: Okşamak

Karis: Grace;

Karyan: karanlık bir

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karima: Noble, cömert

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karadut: Siyah renkli dut.

Karisa: çok sevgili

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karnaim: boynuzları

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmit: Rab `ın bağ

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karessa: çok sevgili

Karakız: Esmer kız.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karine: övme

Kariina: bulundu

Bu listede Karr ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karpos: Kâr

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karim: cömert

Karındaş: Kardeş.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karaduman: Siyah duman.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karlık: Kar kuyusu.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karasu: Ağır akan su.

Karatün: Karanlık gece.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karlu: Karlı.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karmel: Bağ

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaşın: Esmer.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karasal: Kara ile ilgili.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karatekin: Esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karacan: Esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Bu listede Karr ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha