İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karol isminin anlamı: olmayan bir asil libero. Karol ismi İngilizce kökenli bir Erkek ismidir.
Karol İsminin Anlamı Nedir? Karol İsminin AnaliziKarmit: Rab `ın bağ
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karisa: çok sevgili
Kariina: bulundu
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karadut: Siyah renkli dut.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karissa: Okşamak
Karima: Noble, cömert
Karakız: Esmer kız.
Karine: övme
Karessa: çok sevgili
Karmelita: Rab `ın bağ
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karnaim: boynuzları
Karyan: karanlık bir
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karis: Grace;
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karındaş: Kardeş.
Demirol: "Demir gibi güçlü ol anlamında kullanılan bir ad.
Kartay: Yaşlı, pir.
Birol: Tek ol, anlamında . Bir + Ol
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Tezerol: "Çabuk iş gören, becerikli biri ol" anlamında kullanılan bir ad.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karlu: Karlı.
Hürol: "Özgür, serbest ol" anlamında kullanılan bir ad.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Serol: "Önder ol, baş ol" anlamında kullanılan bir ad.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karim: cömert
Kareem: Cömert
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karaşın: Esmer.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Arol: “Arı, temiz, çalışkan ol” anlamında kullanılan bir ad.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karaduman: Siyah duman.
Yenerol: "Her zaman kazan, üstün ol" anlamında kullanılan bir ad.
Akvarol: "Dürüst bir biçimde yaşa, uzun ve sağlıklı bir yaşamın olsun" anlamında kullanılan bir ad.
Karsten: İsa şöyle bir
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karlık: Kar kuyusu.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Varol: Var olmakla ilgili / yüceltme ünlemi
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Uğurol: "Mutlu ve bereket getir" anlamında kullanılan bir ad.
Karatün: Karanlık gece.
Gürol: Büyü, serpil, geliş.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karpos: Kâr
Karacan: Esmer kimse.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Önderol: "Önderlik yap" anlamında kullanılan bir ad.
Karmel: Bağ
Özerol: "Gerçek yiğit ol" anlamında kullanılan bir ad..
Karatekin: Esmer kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Erol: Erkek ol, sözünde dur anlamında
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.