İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karmina isminin anlamı: Şarkı, şarkıcı. Karmina ismi İngilizce kökenli bir Kız ismidir.
Karmina İsminin Anlamı Nedir? Karmina İsminin AnaliziAmina: Emine
Karis: Grace;
Penina: Mücevher, mercan
Jonina: Güvercin
Armina: Emine, korkusuz, yürekli anlamlarını taşımaktadır.(Kaynak bilinmiyor)
Almina: Al elma / ekleyen : Yağmur USLU
Fina: O katacak
Jokina: Tanrı kuracak
Semina: İnternette aşağıdaki anlamlar geçmektedir ancak bu anlamları hiçbir kaynakta bulamadık. Bu yüzden doğruluğu tartışılır. İşitme , Işık. Hurma ağacını ilk diken kızın adı. Hz. Adem’in (as) 2. kızının adı.
Malina: Noble (Asalet)
Karima: Noble, cömert
Tryphaina: Hassas, yumuşak
Kariina: bulundu
Eugina: Eugene Wellborn kadın
Josephina: Kadın Joseph
Melina: “Bal” anlamına gelmektedir.
Lexina: İnsan Defender
Karine: övme
Nerina: Deniz Nymph
Ecaterina: Masum
Shaina: güzel
Thamina: Sağlıklı
Adamina: Dostum, topraktan ilk insan
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karessa: çok sevgili
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Romina: Roma
Karyan: karanlık bir
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Pierina: Taş yapılmıştır
Despina: Metres
Hermandina: Ordu Kahramanı
Luigina: Ünlü savaşçı
Corrina: Kız
Yonina: Güvercin
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Selina: Sky veya cennet
Evangelina: İyi haber haberci
Fatina: çekici
Katalina: Katherine saf türetilmiş
Zaina: Güzellik, mücevher
Adina: Narin , zarif , ince veya yumuşak.
Delphina: yunus
Jarina: Boer
Karakız: Esmer kız.
Andrina: Güçlü, cesur, Eril
Amiina: bağlılık
Albina: Kafkaslarda bir nehir.
Karadut: Siyah renkli dut.
Justina: Dürüst
Petrina: Güvenilir / sarsılmaz kaya,
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Aretina: erdemli
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Krisztina: Kutsanmış, Mesih'in taşıyıcısı
Augustina: Saygıdeğer
Jemina: Dinleyici
Palestina: Kaplı
Admina: Kırmızı topraktan.
Sarina: s
Kathrina: Katherine saf türetilmiş
Jobina: Mahkum
Karmit: Rab `ın bağ
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Grazina: Stil
Zenina: Zeus doğdu
Zafina: muzaffer
Despoina: Metres
Alzina: kadın
Fotina: Ücretsiz
Yesmina: Hak, yetki
Mina: Mekke’de hacıların şeytan taşlanan bölgeye de “Mina” denilmektedir. Ancak Mina isminin şeytanların evi ve benzeri bir anlamı yoktur. Zira bazı sitelerde böyle yazmaktadır. Bu kaynağı olmayan bir bilgidir. Mina isminin anlamlarını şu şekilde sıralayabiliriz.
1. Billur, şeffaf.
2. Şarap şişesi.
3. Mine.
4. Gökyüzü.
5. Ar. Liman, iskele
Yosephina: Tanrı çarpacaktır
Kolina: Zafer
Zebina: yetenekli birisi
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Thomasina: Ikiz
Seraphina: asil, yanan
Katina: Saf
Aymina: Çok güzel, şeffaf ve parlak olan. Ayın çok güzel, parlak ve şeffaf olması, nur gibi olması. Mekke’de Mina dağında görülen parlak ve nurlu ay. Ay ve Mina isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuş bir isimdir. Bkz: Mina NOT: İnternette anlamı “Cennetteki en güzel hurinin adı” olarak geçmektedir ancak böyle bir anlamı bulunmamaktadır. Tamamen uydurma bir anlamdır.
Medina: Peygamber
Karissa: Okşamak
Destina: kader / Sadık Gel tarafından eklenmiştir
Karmelita: Rab `ın bağ
Karnaim: boynuzları
Karisa: çok sevgili
Halina: sakin
Serefina: Ateş yanan
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Elaina: Torch;
Mislina: Arapçada “misli-nâ: bizim gibi” anlamında Eshab’ül-Kehf’in(Yedi uyurlar) isimlerinden biri.(Kur’an’ı Kerim de yedi uyurların isimleriyle ilgili herhangi bir ibare bulunmamakla birlikte halk arasındaki isimlerinden biridir.) Kuran’ Kerim’de geçer (Mu’minun Suresi 47)
Jensina: Allah mübarek olan
Naina: Gözler.
Philina: Seven
Adlina: Adil anlamında geldiği iddia edilmektedir.
Catharina: temiz veya saf
Aşina: (a:şina:)
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karındaş: Kardeş.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karsten: İsa şöyle bir
Karmel: Bağ
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Mekselina: Eshab-ı Kehf´den - 7 Uyurlar´dan. Efsus ya da Yarpuz denilen bir şehirde Dakyanus (Dakyus) adındaki zalim hükümdar, halkı kendisine ve putlarına tapmaya zorlar. Allah´ın varlığına ve birliğine inanan birkaç genç ise gizlice ibadet ederek bu zalimin buyruğu dışına çıkar. Bunu haber alan Dakyanus´tan kaçan gençler, yolda kendileri gibi inançlı bir çobana rastlar. Çobanın bildiği ve yanında su olan bir mağaraya sığınan yedi kişi, burada uykuya dalar.Bu konu Kuran’da Kehf süresin de geçmektedir. Mekselina, bu 7 kişiden biridir.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karasal: Kara ile ilgili.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Idina: Yumuşak
Zelina: ciddiyetle
Karaşın: Esmer.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karacan: Esmer kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karlu: Karlı.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Sirina: sirenler adını
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Gemina: Güvercin
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karatekin: Esmer kimse.
Zarina: Altın
Sina: İlaç yapılan bir tür bitki
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karaduman: Siyah duman.
Karim: cömert
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karpos: Kâr
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karluk: Türk boylarından biri.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Kareem: Cömert
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karlık: Kar kuyusu.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.