İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karmina isminin anlamı: Şarkı, şarkıcı. Karmina ismi İngilizce kökenli bir Kız ismidir.
Karmina İsminin Anlamı Nedir? Karmina İsminin AnaliziSerefina: Ateş yanan
Mislina: Arapçada “misli-nâ: bizim gibi” anlamında Eshab’ül-Kehf’in(Yedi uyurlar) isimlerinden biri.(Kur’an’ı Kerim de yedi uyurların isimleriyle ilgili herhangi bir ibare bulunmamakla birlikte halk arasındaki isimlerinden biridir.) Kuran’ Kerim’de geçer (Mu’minun Suresi 47)
Katina: Saf
Sarina: s
Lexina: İnsan Defender
Melina: “Bal” anlamına gelmektedir.
Jokina: Tanrı kuracak
Zebina: yetenekli birisi
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Ecaterina: Masum
Petrina: Güvenilir / sarsılmaz kaya,
Catharina: temiz veya saf
Thamina: Sağlıklı
Fina: O katacak
Zenina: Zeus doğdu
Tryphaina: Hassas, yumuşak
Jobina: Mahkum
Zafina: muzaffer
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kathrina: Katherine saf türetilmiş
Corrina: Kız
Nerina: Deniz Nymph
Adamina: Dostum, topraktan ilk insan
Adina: Narin , zarif , ince veya yumuşak.
Josephina: Kadın Joseph
Albina: Kafkaslarda bir nehir.
Karadut: Siyah renkli dut.
Jensina: Allah mübarek olan
Karmit: Rab `ın bağ
Semina: İnternette aşağıdaki anlamlar geçmektedir ancak bu anlamları hiçbir kaynakta bulamadık. Bu yüzden doğruluğu tartışılır. İşitme , Işık. Hurma ağacını ilk diken kızın adı. Hz. Adem’in (as) 2. kızının adı.
Fatina: çekici
Justina: Dürüst
Karissa: Okşamak
Zaina: Güzellik, mücevher
Karima: Noble, cömert
Thomasina: Ikiz
Krisztina: Kutsanmış, Mesih'in taşıyıcısı
Eugina: Eugene Wellborn kadın
Admina: Kırmızı topraktan.
Karis: Grace;
Alzina: kadın
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Jemina: Dinleyici
Karessa: çok sevgili
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Halina: sakin
Jarina: Boer
Mina: Mekke’de hacıların şeytan taşlanan bölgeye de “Mina” denilmektedir. Ancak Mina isminin şeytanların evi ve benzeri bir anlamı yoktur. Zira bazı sitelerde böyle yazmaktadır. Bu kaynağı olmayan bir bilgidir. Mina isminin anlamlarını şu şekilde sıralayabiliriz.
1. Billur, şeffaf.
2. Şarap şişesi.
3. Mine.
4. Gökyüzü.
5. Ar. Liman, iskele
Delphina: yunus
Karnaim: boynuzları
Kariina: bulundu
Hermandina: Ordu Kahramanı
Destina: kader / Sadık Gel tarafından eklenmiştir
Kolina: Zafer
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Naina: Gözler.
Medina: Peygamber
Almina: Al elma / ekleyen : Yağmur USLU
Armina: Emine, korkusuz, yürekli anlamlarını taşımaktadır.(Kaynak bilinmiyor)
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Aymina: Çok güzel, şeffaf ve parlak olan. Ayın çok güzel, parlak ve şeffaf olması, nur gibi olması. Mekke’de Mina dağında görülen parlak ve nurlu ay. Ay ve Mina isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuş bir isimdir. Bkz: Mina NOT: İnternette anlamı “Cennetteki en güzel hurinin adı” olarak geçmektedir ancak böyle bir anlamı bulunmamaktadır. Tamamen uydurma bir anlamdır.
Malina: Noble (Asalet)
Adlina: Adil anlamında geldiği iddia edilmektedir.
Shaina: güzel
Despina: Metres
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karisa: çok sevgili
Luigina: Ünlü savaşçı
Karyan: karanlık bir
Fotina: Ücretsiz
Selina: Sky veya cennet
Andrina: Güçlü, cesur, Eril
Grazina: Stil
Despoina: Metres
Amina: Emine
Aretina: erdemli
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Elaina: Torch;
Aşina: (a:şina:)
Amiina: bağlılık
Evangelina: İyi haber haberci
Philina: Seven
Karmelita: Rab `ın bağ
Karine: övme
Seraphina: asil, yanan
Pierina: Taş yapılmıştır
Yesmina: Hak, yetki
Penina: Mücevher, mercan
Katalina: Katherine saf türetilmiş
Karakız: Esmer kız.
Jonina: Güvercin
Palestina: Kaplı
Yonina: Güvercin
Romina: Roma
Augustina: Saygıdeğer
Yosephina: Tanrı çarpacaktır
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karındaş: Kardeş.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karmel: Bağ
Zarina: Altın
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Kareem: Cömert
Karaduman: Siyah duman.
Karpos: Kâr
Mekselina: Eshab-ı Kehf´den - 7 Uyurlar´dan. Efsus ya da Yarpuz denilen bir şehirde Dakyanus (Dakyus) adındaki zalim hükümdar, halkı kendisine ve putlarına tapmaya zorlar. Allah´ın varlığına ve birliğine inanan birkaç genç ise gizlice ibadet ederek bu zalimin buyruğu dışına çıkar. Bunu haber alan Dakyanus´tan kaçan gençler, yolda kendileri gibi inançlı bir çobana rastlar. Çobanın bildiği ve yanında su olan bir mağaraya sığınan yedi kişi, burada uykuya dalar.Bu konu Kuran’da Kehf süresin de geçmektedir. Mekselina, bu 7 kişiden biridir.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karlu: Karlı.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Gemina: Güvercin
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Zelina: ciddiyetle
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karaşın: Esmer.
Karlık: Kar kuyusu.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Sina: İlaç yapılan bir tür bitki
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Idina: Yumuşak
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karacan: Esmer kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karatün: Karanlık gece.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karim: cömert
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karluk: Türk boylarından biri.
Sirina: sirenler adını
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.