İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karmen isminin anlamı: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.. Karmen ismi Farsça kökenli bir Kız ismidir.
Karmen İsminin Anlamı Nedir? Karmen İsminin AnaliziSemen: Yasemin çiçeği.
Karyan: karanlık bir
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karis: Grace;
Karnaim: boynuzları
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karisa: çok sevgili
Karissa: Okşamak
Karessa: çok sevgili
Karakız: Esmer kız.
Karima: Noble, cömert
Çimen: Kendiliğinden yetişmiş çim.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Belmen: Çok güzel kadın.
Karmelita: Rab `ın bağ
Kariina: bulundu
Karine: övme
Karmit: Rab `ın bağ
Gülçimen: Çimende yetişen gül gibi güzel olan.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Görkmen: Yakışıklı, gösterişli kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Ekemen: 1. Bilgili, görgülü, olgun kimse. 2. Kibirli, kurumlu kimse.
Öymen: Evcimen, evine bağlı kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Bilmen: Bilen, anlayan, bilgili.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Behmen: 1. Zeki, anlayışlı. 2. Tedbirli.
Yemen: 1. Sağ, sağ taraf. 2. Mutluluk.
Seğmen: Bayram günlerinde, düğünlerde, törene yerli giysilerle, atlı ve silahlı olarak katılan yiğit.
Karlık: Kar kuyusu.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karaşın: Esmer.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Ülkümen: Ülküsü olan, bir ülküye bağlı olan kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karim: cömert
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Kirmen: Hisar, kale. - bk. Kirman
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Öğmen: Harman.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karatün: Karanlık gece.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Dinçmen: Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Birmen: Tek olan, benzeri olmayan kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karacan: Esmer kimse.
Karlu: Karlı.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Göymen: Gözleyen, dikkatle bakan kimse.
Simen: Itaatkâr
Karmel: Bağ
Tüzemen: 1. Adaletli kimse. 2. Yasa adamı, hukukçu.
Ergümen: Amacına ulaşan, isteğine kavuşan kimse.
Armen: Aryan ruhu (Armenak ismide aynı anlama gelmektedir)
Denizmen: Denizci.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Berkmen: Güçlü, sağlam kişilikli kimse. bk. Berkman
Karsten: İsa şöyle bir
Selekmen: Cömert, eli açık kimse. - bk. Selekman
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Sezmen: Sezen, anlayan kimse.
Ülmen: Denizci, deniz adamı.
Eymen: 1. Daha uğurlu, çok talihli, hayırlı, kutlu. 2. Sağ taraftaki. Eymen b. Hureym:. Sahabedendir. Mekke'nin alınışı sırasında müslüman oldu. Babası ve amcası Bedir şehitlerindendir. Hadis rivayetiyle ün kazandı.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Egemen: Bir yere hakim olan
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Gizmen: Giz saklayan kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Köymen: Köylü.
Tecimen: 1. Ticaret adamı, tüccar. 2. Tutumlu, idareli.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Tüzmen: 1. Adaletli kimse. 2. Yasa adamı, hukukçu. - bk. Tüzemen
Damen: Hayvan terbiyecisi
Gülmen: Çok gülen, her zaman gülen kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Tümen: 1. On bin. 2. Pek çok. 3. Yığın, küme, sürü.
Yönetmen: 1. İdareci, yönetici. 2. Bir kuruluşu yönetme yetkisi olan kimse.
Uzmen: bk. Uzman
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karındaş: Kardeş.
Hüsmen: bk. Hüsamettin
Ehlimen: İnançlı, inanan kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Ergökmen: Mavi gözlü, sarışın kimse.
Eşmen: Eş, arkadaş, yaşıt.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Sökmen: 1. Yiğitlere verilen san. 2. Selçuklulara bağlı Hasankeyf Artuklu Beyliği´nin kurucusunun adı.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karpos: Kâr
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Sözmen: Güzel, etkili konuşan kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Kermen: Hisar, kale. - bk. Kirman
Erkmen: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Türemen: Yasa adamı, hukukçu.
Güçmen: Güçlü kuvvetli kimse.
Kömen: Hayal.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan