İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karima: Noble, cömert

Karmit: Rab `ın bağ

Karyan: karanlık bir

Karadut: Siyah renkli dut.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karissa: Okşamak

Karisa: çok sevgili

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Emel: Güçlü istek / Umulan ve beklenen şey

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karessa: çok sevgili

Karakız: Esmer kız.

Karis: Grace;

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Kariina: bulundu

Karnaim: boynuzları

Karmelita: Rab `ın bağ

Karine: övme

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Bu listede Karmel ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Somel: Doğru, katışıksız, güçlü eli olan kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Djamel: Güzellik

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karaduman: Siyah duman.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karlık: Kar kuyusu.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karasal: Kara ile ilgili.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Ramel: Oğul

Karındaş: Kardeş.

Tümel: Temel.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Temel: Kök, esas, dayanak

Erimel: Amacına ulaşmış kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karasu: Ağır akan su.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karim: cömert

Karacan: Esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Shimmel: Tanrı duydu

Ekmel: Eksiksiz, olgun, en uygun.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kareem: Cömert

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karlu: Karlı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Jamel: yakışıklı

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karmel: Bağ

Karpos: Kâr

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karatün: Karanlık gece.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Bu listede Karmel ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha