İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karine: övme

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karadut: Siyah renkli dut.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karissa: Okşamak

Karima: Noble, cömert

Karessa: çok sevgili

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karakız: Esmer kız.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karyan: karanlık bir

Karmit: Rab `ın bağ

Kariina: bulundu

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Emel: Güçlü istek / Umulan ve beklenen şey

Karisa: çok sevgili

Karnaim: boynuzları

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karis: Grace;

Bu listede Karmel ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karlık: Kar kuyusu.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karındaş: Kardeş.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karim: cömert

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Jamel: yakışıklı

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Shimmel: Tanrı duydu

Djamel: Güzellik

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaduman: Siyah duman.

Karpos: Kâr

Kareem: Cömert

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karacan: Esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karlu: Karlı.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karatün: Karanlık gece.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Temel: Kök, esas, dayanak

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Ekmel: Eksiksiz, olgun, en uygun.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Erimel: Amacına ulaşmış kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Somel: Doğru, katışıksız, güçlü eli olan kimse.

Karaşın: Esmer.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Tümel: Temel.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Ramel: Oğul

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Bu listede Karmel ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha