İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karisa: çok sevgili

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karakız: Esmer kız.

Karnaim: boynuzları

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karima: Noble, cömert

Karessa: çok sevgili

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Kariina: bulundu

Karadut: Siyah renkli dut.

Karis: Grace;

Karissa: Okşamak

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmit: Rab `ın bağ

Karine: övme

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Emel: Güçlü istek / Umulan ve beklenen şey

Karyan: karanlık bir

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Bu listede Karmel ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Somel: Doğru, katışıksız, güçlü eli olan kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karim: cömert

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Erimel: Amacına ulaşmış kimse.

Karaşın: Esmer.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Temel: Kök, esas, dayanak

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Ekmel: Eksiksiz, olgun, en uygun.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karmel: Bağ

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Shimmel: Tanrı duydu

Karındaş: Kardeş.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Ramel: Oğul

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaduman: Siyah duman.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Jamel: yakışıklı

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karlu: Karlı.

Karpos: Kâr

Tümel: Temel.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karatekin: Esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kareem: Cömert

Karacan: Esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karsten: İsa şöyle bir

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karlık: Kar kuyusu.

Djamel: Güzellik

Bu listede Karmel ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha