İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karine: övme

Serma: Soğuk.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmit: Rab `ın bağ

Karis: Grace;

Karmelita: Rab `ın bağ

Erma: Savaş tanrıçası. Bütün, tüm.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karessa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karnaim: boynuzları

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karisa: çok sevgili

Karakız: Esmer kız.

Burma: Burularak yapılmış altın bilezik. Halk ağzında Musluk. Halk ağzında Kuru incir. Halk ağzında Eğrilmek için bükülmüş yün

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karissa: Okşamak

Karima: Noble, cömert

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karyan: karanlık bir

Sırma: Altın yaldızlı, ya da yaldızsız ince gümüş tel

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Bu listede Karma ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaşın: Esmer.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karpos: Kâr

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karatün: Karanlık gece.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karındaş: Kardeş.

Karsten: İsa şöyle bir

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karlu: Karlı.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karasu: Ağır akan su.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaduman: Siyah duman.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karacan: Esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Kareem: Cömert

Karatekin: Esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Kartay: Yaşlı, pir.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karmel: Bağ

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karim: cömert

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Bu listede Karma ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha