İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karlyn isminin anlamı: Freeman, adam, Ahbap. Karlyn ismi Yunanca kökenli bir Kız ismidir.
Karlyn İsminin Anlamı Nedir? Karlyn İsminin AnaliziKarmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karmit: Rab `ın bağ
Evangelyn: iyi bir haber getirir
Karakız: Esmer kız.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Carlyn: Freeman, adam, Ahbap
Madalyn: Kulenin
Tamaralyn: Güzel palmiye ağacı
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Madelyn: Kule
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karine: övme
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karadut: Siyah renkli dut.
Catalyn: berrak saf
Karmelita: Rab `ın bağ
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karisa: çok sevgili
Karis: Grace;
Kariina: bulundu
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karima: Noble, cömert
Karissa: Okşamak
Kathelyn: saf
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karyan: karanlık bir
Karnaim: boynuzları
Karessa: çok sevgili
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karacan: Esmer kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karasu: Ağır akan su.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karatün: Karanlık gece.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karpos: Kâr
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karlık: Kar kuyusu.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karaşın: Esmer.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karlu: Karlı.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karsten: İsa şöyle bir
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karındaş: Kardeş.
Karim: cömert
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karmel: Bağ
Kareem: Cömert
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Kelyn: Güzellik. Kerenhappuch kısaltma
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karaduman: Siyah duman.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karatekin: Esmer kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.