İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karessa: çok sevgili

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kariina: bulundu

Karadut: Siyah renkli dut.

Karissa: Okşamak

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karima: Noble, cömert

Karakız: Esmer kız.

Karnaim: boynuzları

Karisa: çok sevgili

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karine: övme

Karmit: Rab `ın bağ

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karis: Grace;

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karyan: karanlık bir

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Bu listede Karluk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karlu: Karlı.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karmel: Bağ

Mutluk: Mutlu.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karatekin: Esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karatün: Karanlık gece.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Kareem: Cömert

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karındaş: Kardeş.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karsten: İsa şöyle bir

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Oluk: 1. Olgun, olgunlaşmış. 2. Irmak. 3. Çay ve dereden küçük akarsu.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Yarluk: 1. Buyruk, ferman. 2. Yasa, kanun. 3. Yoksul. 4. Bağış, lütuf. - bk. Yarlık

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karpos: Kâr

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kutluk: Uğurlu.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karlık: Kar kuyusu.

Urluk: 1. Aile, soy sop. 2. Tohum.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Haluk: Herkesle iyi geçinen iyi ahlaklı

Karluk: Türk boylarından biri.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Tuğluk: bk. Tulum

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaşın: Esmer.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaduman: Siyah duman.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Tuluk: bk. Tulum

Karim: cömert

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karacan: Esmer kimse.

Bu listede Karluk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha