İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmit: Rab `ın bağ

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karima: Noble, cömert

Karine: övme

Karisa: çok sevgili

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karnaim: boynuzları

Kariina: bulundu

Karis: Grace;

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karyan: karanlık bir

Karessa: çok sevgili

Karissa: Okşamak

Karakız: Esmer kız.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmelita: Rab `ın bağ

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Bu listede Karluk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karluk: Türk boylarından biri.

Mutluk: Mutlu.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karatekin: Esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karasu: Ağır akan su.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Yarluk: 1. Buyruk, ferman. 2. Yasa, kanun. 3. Yoksul. 4. Bağış, lütuf. - bk. Yarlık

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Kutluk: Uğurlu.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Tuğluk: bk. Tulum

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karındaş: Kardeş.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karlık: Kar kuyusu.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Oluk: 1. Olgun, olgunlaşmış. 2. Irmak. 3. Çay ve dereden küçük akarsu.

Urluk: 1. Aile, soy sop. 2. Tohum.

Karatün: Karanlık gece.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Tuluk: bk. Tulum

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaduman: Siyah duman.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karacan: Esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Haluk: Herkesle iyi geçinen iyi ahlaklı

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karpos: Kâr

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karim: cömert

Karmel: Bağ

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karlu: Karlı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Kareem: Cömert

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Bu listede Karluk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha