İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmit: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karakız: Esmer kız.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karisa: çok sevgili

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karis: Grace;

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmelita: Rab `ın bağ

Karissa: Okşamak

Kariina: bulundu

Karnaim: boynuzları

Karyan: karanlık bir

Karima: Noble, cömert

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karine: övme

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karessa: çok sevgili

Bu listede Karluk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Mutluk: Mutlu.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kareem: Cömert

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaduman: Siyah duman.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karasu: Ağır akan su.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Tuğluk: bk. Tulum

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Oluk: 1. Olgun, olgunlaşmış. 2. Irmak. 3. Çay ve dereden küçük akarsu.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Yarluk: 1. Buyruk, ferman. 2. Yasa, kanun. 3. Yoksul. 4. Bağış, lütuf. - bk. Yarlık

Karim: cömert

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karlu: Karlı.

Karpos: Kâr

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaşın: Esmer.

Karatün: Karanlık gece.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kutluk: Uğurlu.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karlık: Kar kuyusu.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Tuluk: bk. Tulum

Karındaş: Kardeş.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Urluk: 1. Aile, soy sop. 2. Tohum.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karluk: Türk boylarından biri.

Haluk: Herkesle iyi geçinen iyi ahlaklı

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karmel: Bağ

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Bu listede Karluk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha