İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karessa: çok sevgili

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karakız: Esmer kız.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Kariina: bulundu

Karis: Grace;

Karmit: Rab `ın bağ

Karima: Noble, cömert

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karnaim: boynuzları

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karisa: çok sevgili

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karyan: karanlık bir

Karissa: Okşamak

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karine: övme

Bu listede Karluk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Yarluk: 1. Buyruk, ferman. 2. Yasa, kanun. 3. Yoksul. 4. Bağış, lütuf. - bk. Yarlık

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karpos: Kâr

Karacan: Esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kutluk: Uğurlu.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Tuğluk: bk. Tulum

Karaduman: Siyah duman.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karim: cömert

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Urluk: 1. Aile, soy sop. 2. Tohum.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Kareem: Cömert

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Haluk: Herkesle iyi geçinen iyi ahlaklı

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karaşın: Esmer.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Oluk: 1. Olgun, olgunlaşmış. 2. Irmak. 3. Çay ve dereden küçük akarsu.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karatün: Karanlık gece.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Tuluk: bk. Tulum

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karındaş: Kardeş.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Mutluk: Mutlu.

Karlık: Kar kuyusu.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karasu: Ağır akan su.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karmel: Bağ

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karluk: Türk boylarından biri.

Bu listede Karluk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha