İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karmit: Rab `ın bağ

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karessa: çok sevgili

Karima: Noble, cömert

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karis: Grace;

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Kariina: bulundu

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karmelita: Rab `ın bağ

Karissa: Okşamak

Karisa: çok sevgili

Nurlu: 1. Işıklı, aydınlık, parlak. 2. Saygı uyandıran, temiz.

Karyan: karanlık bir

Karakız: Esmer kız.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karnaim: boynuzları

Karine: övme

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Bu listede Karlu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaşın: Esmer.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karim: cömert

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karpos: Kâr

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karmel: Bağ

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karsten: İsa şöyle bir

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karacan: Esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karatün: Karanlık gece.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karlu: Karlı.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Zorlu: 1. Güzel, çok güzel, iyi. 2. Yakışıklı. 3. Güçlü, dayanıklı. 4. Sert, keskin. 5. Yürekli, cesur. 6. Girgin, girişken.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Onurlu: Onurlu, şerefli kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karasu: Ağır akan su.

Karındaş: Kardeş.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaduman: Siyah duman.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Bu listede Karlu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha