İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karima: Noble, cömert

Karmit: Rab `ın bağ

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karissa: Okşamak

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karine: övme

Karis: Grace;

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Kariina: bulundu

Karmelita: Rab `ın bağ

Karakız: Esmer kız.

Karyan: karanlık bir

Karessa: çok sevgili

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karnaim: boynuzları

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karadut: Siyah renkli dut.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karisa: çok sevgili

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Bu listede Karlık ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karatün: Karanlık gece.

Karim: cömert

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Salık: 1. Haber, bilgi. 2. Tavsiye.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karasu: Ağır akan su.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karatekin: Esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karpos: Kâr

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karacan: Esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Barlık: Varlık, zenginlik.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaduman: Siyah duman.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Yarlık: 1. Buyruk, ferman. 2. Yasa, kanun. 3. Yoksul. 4. Bağış, lütuf.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karaşın: Esmer.

Karlık: Kar kuyusu.

Karındaş: Kardeş.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Sağlık: 1. Hasta olmama durumu, esenlik. 2. Güvenilir, inanılır olma durumu.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kareem: Cömert

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karlu: Karlı.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karsten: İsa şöyle bir

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Bu listede Karlık ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha