İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karessa: çok sevgili

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karyan: karanlık bir

Karissa: Okşamak

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karis: Grace;

Karima: Noble, cömert

Karnaim: boynuzları

Karmelita: Rab `ın bağ

Karadut: Siyah renkli dut.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmit: Rab `ın bağ

Kariina: bulundu

Karine: övme

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karakız: Esmer kız.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karisa: çok sevgili

Bu listede Karlık ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karacan: Esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karpos: Kâr

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Sağlık: 1. Hasta olmama durumu, esenlik. 2. Güvenilir, inanılır olma durumu.

Karındaş: Kardeş.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Yarlık: 1. Buyruk, ferman. 2. Yasa, kanun. 3. Yoksul. 4. Bağış, lütuf.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karatün: Karanlık gece.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Barlık: Varlık, zenginlik.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karsten: İsa şöyle bir

Kareem: Cömert

Karlık: Kar kuyusu.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karasu: Ağır akan su.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Salık: 1. Haber, bilgi. 2. Tavsiye.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karaduman: Siyah duman.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karim: cömert

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karlu: Karlı.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaşın: Esmer.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Bu listede Karlık ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha