İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karnaim: boynuzları

Karmit: Rab `ın bağ

Karima: Noble, cömert

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karessa: çok sevgili

Karakız: Esmer kız.

Karine: övme

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karisa: çok sevgili

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Kariina: bulundu

Karissa: Okşamak

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karis: Grace;

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karyan: karanlık bir

Karmelita: Rab `ın bağ

Karadut: Siyah renkli dut.

Bu listede Karlık ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karsten: İsa şöyle bir

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Barlık: Varlık, zenginlik.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karpos: Kâr

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Sağlık: 1. Hasta olmama durumu, esenlik. 2. Güvenilir, inanılır olma durumu.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Salık: 1. Haber, bilgi. 2. Tavsiye.

Karaşın: Esmer.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karaduman: Siyah duman.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karim: cömert

Karındaş: Kardeş.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Yarlık: 1. Buyruk, ferman. 2. Yasa, kanun. 3. Yoksul. 4. Bağış, lütuf.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kareem: Cömert

Karacan: Esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karlık: Kar kuyusu.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karlu: Karlı.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Bu listede Karlık ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha