İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Amine: 1. İnanılır, güvenilir. 2. Sakıncasız, tehlikesiz. 3. Yüreğinde korku olmayan, korkusuz. bk. Emine

Joyceline: ay görmek için bir neşeli, mutlu

Define: 1. Toprak altına gömülerek saklanmış para veya değerli şeyler. 2. Değerli, önemli, az bulunur nitelikte kimse.

Mihine: Büyük, ulu.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Koline: saf

Malvine: Yumuşak

Ferzine: Bayan vezir

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Madeleine: Magdala Kadın

Karadut: Siyah renkli dut.

Delfine: yunus

Tahsine: 1. Beğenme, alkışlama. 2. Güzelleştirme.

Mine: Maden eşya üstündeki renkli sır tabakası

Hazine: 1. Altın, gümüş, mücevher gibi değerli eşya, servet. 2. Büyük bağlılık duyulan, değer verilen kimse.

Sine: 1. Göğüs. 2. Gönül, yürek. 3. İç, derinlik.

Karima: Noble, cömert

Alline: Noble, samimi, rakip kuş,

Nursine: Işıklı, aydınlık göğsü olan.

Mümine: 1. Tanımış, iman etmiş. 2. İslam dinine inanmış, Müslüman.

Jarine: Boer

Sheine: Temiz Görüntü

Delphine: yunus

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmelita: Rab `ın bağ

Türkine: Türk gibi güzel.

Ambrosine: Ilahi

Karnaim: boynuzları

Jaine: Merhametli olan Tanrı

Evangiline: iyi bir haber getirir

Zemine: Yer, yeryüzü. Temel, dayanak. Konu, tema. NOT: Zemine ismi Farsça Zemin isminin “e” eki alıp kız ismi olarak söylenişidir.

Aikaterine: kutsal

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Armine: İbranice isim.(bkz. Emine).

Sakine: Oynamayan, kımıldamayan, durgun

Egine: Güneşe özlem

Nerine: deniz Nereid bir

Sherine: Düz

Metine: Sağlam, dayanıklı, güçlü.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kine: Minyon tipli bayan

Karis: Grace;

Emine: (Ar.) Ka. - 1. Arapça’daki Amine kelimesinin Türkçeleştirilmiş şeklidir. 2. Peygamberimizin annesi,inanılır güvenilir

Mübine: 1. İyiyi ve kötüyü ayıran. 2. Açık, besbelli.

Jensine: Tanrı'nın uzlaştırılması

Karine: övme

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karessa: çok sevgili

Muhsine: İyilikte, bağışta bulunan, ihsan eden.

Fatine: Zeki, akıllı, anlayışlı, kavrayışlı kimse.

Madeline: Magdala, yükselmiş biri, bir yüksek kuleden Kadın

Karisa: çok sevgili

Karyan: karanlık bir

Şahine: Şahin gibi kadın. Öşür memuru (Osmanlı döneminde tarım vergilerini alan memur).

Muine: Yardım eden, yardımcı.

Adine: Savunmasız

Kariina: bulundu

Semine: Çok değerli. - bk. Semin

Josephine: katma

Katharine: Saf

Seraphine: asil, yanan

Sekine: 1. Sakin olma, dinlenme. 2. Gönül rahatlığı, huzur, erinç. 3. Din görevlerini yerine getirmekten doğan sevinç ve huzur.

Karakız: Esmer kız.

Karmit: Rab `ın bağ

Amhrosine: Ölümsüz

Aysine: (aysi:ne)

Nanine: Merit, tarzı. Anne varyant

Karissa: Okşamak

Bihine: En iyi, çok iyi, seçkin.

Micheline: Hangi

Narine: Kadın,hanım

Madelaine: Magdalena varyantı

Edeline: Born asalet

Rekine: 1. Gururlu, ağırbaşlı. 2. Saygın yüce, yüksek.

Bu listede Karine ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaşın: Esmer.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karim: cömert

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karatün: Karanlık gece.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karacan: Esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karmel: Bağ

Karluk: Türk boylarından biri.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karatekin: Esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karpos: Kâr

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karındaş: Kardeş.

Bu listede Karine ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha