İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karisa: çok sevgili

Karima: Noble, cömert

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmit: Rab `ın bağ

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karis: Grace;

Karakız: Esmer kız.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Kariina: bulundu

Karnaim: boynuzları

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karessa: çok sevgili

Karine: övme

Karyan: karanlık bir

Karissa: Okşamak

Karmelita: Rab `ın bağ

Karadut: Siyah renkli dut.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Bu listede Karındaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karlık: Kar kuyusu.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Beydaş: Adil, doğru.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karasal: Kara ile ilgili.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karlu: Karlı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaşın: Esmer.

Bağdaş: Yakın arkadaş, dost.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karasu: Ağır akan su.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Boydaş: Aynı boyda olan.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Koldaş: 1. Bir işi birlikte yapan kimseler, ortak. 2. Yardımcı, arkadaş.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karpos: Kâr

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Yaşdaş: Yaşıt, akran.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Taydaş: Yaşıt, akran.

Karmel: Bağ

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karacan: Esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Gündaş: AYnı günde doğan. bk. Gündeş

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Dadaş: 1. Erkek kardeş. 2. Yiğit, delikanlı, babayiğit kimse. 3. Mert, cesur. 4. Arkadaş, dost.

Arkadaş: 1. Birbirlerine karşı sevgi ve anlayış gösteren kimselerden her biri. 2. Bir ortamda birlikte bulunanlardan her biri.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Soydaş: Aynı soydan olan kimse.

Yoldaş: 1. Arkadaş, dost, yol arkadaşı. 2. Ortak bir görüşü benimseyenlerden her biri.

Südaş: Silah arkadaşı.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karim: cömert

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Kareem: Cömert

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karındaş: Kardeş.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karsten: İsa şöyle bir

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Bu listede Karındaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha