İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karissa: Okşamak

Karakız: Esmer kız.

Karyan: karanlık bir

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karima: Noble, cömert

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karnaim: boynuzları

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karessa: çok sevgili

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karis: Grace;

Karmit: Rab `ın bağ

Karisa: çok sevgili

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kariina: bulundu

Karmelita: Rab `ın bağ

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karine: övme

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Bu listede Karındaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karacan: Esmer kimse.

Yoldaş: 1. Arkadaş, dost, yol arkadaşı. 2. Ortak bir görüşü benimseyenlerden her biri.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Südaş: Silah arkadaşı.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Yaşdaş: Yaşıt, akran.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karsten: İsa şöyle bir

Dadaş: 1. Erkek kardeş. 2. Yiğit, delikanlı, babayiğit kimse. 3. Mert, cesur. 4. Arkadaş, dost.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Beydaş: Adil, doğru.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karpos: Kâr

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Bağdaş: Yakın arkadaş, dost.

Soydaş: Aynı soydan olan kimse.

Karlu: Karlı.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karındaş: Kardeş.

Taydaş: Yaşıt, akran.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Arkadaş: 1. Birbirlerine karşı sevgi ve anlayış gösteren kimselerden her biri. 2. Bir ortamda birlikte bulunanlardan her biri.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karatün: Karanlık gece.

Kareem: Cömert

Koldaş: 1. Bir işi birlikte yapan kimseler, ortak. 2. Yardımcı, arkadaş.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Karatekin: Esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karasu: Ağır akan su.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Gündaş: AYnı günde doğan. bk. Gündeş

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaduman: Siyah duman.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karmel: Bağ

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karim: cömert

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Boydaş: Aynı boyda olan.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Bu listede Karındaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha