İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kariina isminin anlamı: bulundu. Kariina ismi İbranice kökenli bir Kız ismidir.
Kariina İsminin Anlamı Nedir? Kariina İsminin AnaliziKathrina: Katherine saf türetilmiş
Grazina: Stil
Evangelina: İyi haber haberci
Karisa: çok sevgili
Malina: Noble (Asalet)
Destina: kader / Sadık Gel tarafından eklenmiştir
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karakız: Esmer kız.
Kariina: bulundu
Elaina: Torch;
Shaina: güzel
Karmelita: Rab `ın bağ
Zenina: Zeus doğdu
Jemina: Dinleyici
Kolina: Zafer
Despina: Metres
Albina: Kafkaslarda bir nehir.
Adlina: Adil anlamında geldiği iddia edilmektedir.
Romina: Roma
Lexina: İnsan Defender
Fina: O katacak
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Amiina: bağlılık
Nerina: Deniz Nymph
Jarina: Boer
Medina: Peygamber
Jokina: Tanrı kuracak
Fotina: Ücretsiz
Augustina: Saygıdeğer
Halina: sakin
Krisztina: Kutsanmış, Mesih'in taşıyıcısı
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Pierina: Taş yapılmıştır
Sarina: s
Yesmina: Hak, yetki
Karyan: karanlık bir
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Aretina: erdemli
Armina: Emine, korkusuz, yürekli anlamlarını taşımaktadır.(Kaynak bilinmiyor)
Petrina: Güvenilir / sarsılmaz kaya,
Hermandina: Ordu Kahramanı
Naina: Gözler.
Yosephina: Tanrı çarpacaktır
Aymina: Çok güzel, şeffaf ve parlak olan. Ayın çok güzel, parlak ve şeffaf olması, nur gibi olması. Mekke’de Mina dağında görülen parlak ve nurlu ay. Ay ve Mina isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuş bir isimdir. Bkz: Mina NOT: İnternette anlamı “Cennetteki en güzel hurinin adı” olarak geçmektedir ancak böyle bir anlamı bulunmamaktadır. Tamamen uydurma bir anlamdır.
Admina: Kırmızı topraktan.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Palestina: Kaplı
Jonina: Güvercin
Josephina: Kadın Joseph
Karine: övme
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Tryphaina: Hassas, yumuşak
Luigina: Ünlü savaşçı
Justina: Dürüst
Delphina: yunus
Karmit: Rab `ın bağ
Adamina: Dostum, topraktan ilk insan
Jobina: Mahkum
Serefina: Ateş yanan
Corrina: Kız
Karnaim: boynuzları
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Zebina: yetenekli birisi
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Selina: Sky veya cennet
Penina: Mücevher, mercan
Alzina: kadın
Mislina: Arapçada “misli-nâ: bizim gibi” anlamında Eshab’ül-Kehf’in(Yedi uyurlar) isimlerinden biri.(Kur’an’ı Kerim de yedi uyurların isimleriyle ilgili herhangi bir ibare bulunmamakla birlikte halk arasındaki isimlerinden biridir.) Kuran’ Kerim’de geçer (Mu’minun Suresi 47)
Zafina: muzaffer
Seraphina: asil, yanan
Adina: Narin , zarif , ince veya yumuşak.
Amina: Emine
Eugina: Eugene Wellborn kadın
Jensina: Allah mübarek olan
Mina: Mekke’de hacıların şeytan taşlanan bölgeye de “Mina” denilmektedir. Ancak Mina isminin şeytanların evi ve benzeri bir anlamı yoktur. Zira bazı sitelerde böyle yazmaktadır. Bu kaynağı olmayan bir bilgidir. Mina isminin anlamlarını şu şekilde sıralayabiliriz.
1. Billur, şeffaf.
2. Şarap şişesi.
3. Mine.
4. Gökyüzü.
5. Ar. Liman, iskele
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Melina: “Bal” anlamına gelmektedir.
Katalina: Katherine saf türetilmiş
Aşina: (a:şina:)
Yonina: Güvercin
Almina: Al elma / ekleyen : Yağmur USLU
Zaina: Güzellik, mücevher
Ecaterina: Masum
Despoina: Metres
Fatina: çekici
Karima: Noble, cömert
Katina: Saf
Karadut: Siyah renkli dut.
Andrina: Güçlü, cesur, Eril
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karis: Grace;
Thomasina: Ikiz
Karissa: Okşamak
Semina: İnternette aşağıdaki anlamlar geçmektedir ancak bu anlamları hiçbir kaynakta bulamadık. Bu yüzden doğruluğu tartışılır. İşitme , Işık. Hurma ağacını ilk diken kızın adı. Hz. Adem’in (as) 2. kızının adı.
Philina: Seven
Catharina: temiz veya saf
Karessa: çok sevgili
Thamina: Sağlıklı
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karındaş: Kardeş.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karacan: Esmer kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Sirina: sirenler adını
Karlık: Kar kuyusu.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Zelina: ciddiyetle
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Gemina: Güvercin
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karlu: Karlı.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaşın: Esmer.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Kareem: Cömert
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karpos: Kâr
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karmel: Bağ
Zarina: Altın
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Sina: İlaç yapılan bir tür bitki
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karluk: Türk boylarından biri.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karaduman: Siyah duman.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Kartay: Yaşlı, pir.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karsten: İsa şöyle bir
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karasu: Ağır akan su.
Karim: cömert
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karatekin: Esmer kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Idina: Yumuşak
Mekselina: Eshab-ı Kehf´den - 7 Uyurlar´dan. Efsus ya da Yarpuz denilen bir şehirde Dakyanus (Dakyus) adındaki zalim hükümdar, halkı kendisine ve putlarına tapmaya zorlar. Allah´ın varlığına ve birliğine inanan birkaç genç ise gizlice ibadet ederek bu zalimin buyruğu dışına çıkar. Bunu haber alan Dakyanus´tan kaçan gençler, yolda kendileri gibi inançlı bir çobana rastlar. Çobanın bildiği ve yanında su olan bir mağaraya sığınan yedi kişi, burada uykuya dalar.Bu konu Kuran’da Kehf süresin de geçmektedir. Mekselina, bu 7 kişiden biridir.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.