İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karia isminin anlamı: kutsal. Karia ismi İngilizce kökenli bir Kız ismidir.
Karia İsminin Anlamı Nedir? Karia İsminin AnaliziKarmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karmelita: Rab `ın bağ
Ivria: Nehir genelinde
Karima: Noble, cömert
Karessa: çok sevgili
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Doria: adı Dorian
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karis: Grace;
Karadut: Siyah renkli dut.
Kariina: bulundu
Zeria: Vesile, bahane, sebep, fırsat.
Nuria: Allah `ın yangın
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Neria: Tanrı, melek Lamba
Karisa: çok sevgili
Karissa: Okşamak
Adria: Adria (Venedik) mat siyah, koyu Kaynaklanan
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Elefteria: özgürlük
Karmit: Rab `ın bağ
Karine: övme
Karyan: karanlık bir
Elephteria: Ücretsiz
Niria: Ekip
Zaria: gül
Karnaim: boynuzları
Eluria: değerli çiçek
Karakız: Esmer kız.
Beria: Olgunluk ve güzelliğiyle akranlarından üstün olan sevgili, kadın.
Cytheria: Aşk tanrıçası
Edria: Güçlü
Kyria: cetvel
Baria: Güzel, tam, mükemmel, üstün.
Eleutheria: Ücretsiz
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Elepheteria: Ücretsiz
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Demetria: toprak
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Devoria: at
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Kareem: Cömert
Karmel: Bağ
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Zaccaria: Rab hatırlattı
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karpos: Kâr
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karlu: Karlı.
Azaria: Tanrı yardımcı oldu
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karacan: Esmer kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karındaş: Kardeş.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karaşın: Esmer.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Azuria: Tanrı'nın yardımı
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karasu: Ağır akan su.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karlık: Kar kuyusu.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Uria: aydınlatma
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Zarria: Parlaklık
Karatün: Karanlık gece.
Karatekin: Esmer kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Tiria: bulmak
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Syria: Orta Doğu ülkesi
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karaduman: Siyah duman.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karim: cömert
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.