İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kargınalp isminin anlamı: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit. Kargınalp ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Kargınalp İsminin Anlamı Nedir? Kargınalp İsminin AnaliziKarakız: Esmer kız.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karis: Grace;
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karmelita: Rab `ın bağ
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karisa: çok sevgili
Karine: övme
Kariina: bulundu
Karima: Noble, cömert
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karissa: Okşamak
Karnaim: boynuzları
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karessa: çok sevgili
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karyan: karanlık bir
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karadut: Siyah renkli dut.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karmit: Rab `ın bağ
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Tuğalp: Tuğ takınmış yiğit.
Dündaralp: 1. Dinine bağlı yiğit. 2. T. Eski ordu düzenindeki artçı birlikte yer alan yiğit.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karacan: Esmer kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Gökmenalp: Sarışın, mavi gözlü yiğit.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Umuralp: Görgülü, bilgili yiğit.
Denizalp: Yiğit denizci.
Dikalp: Sert, aksi yiğit.
Uyguralp: Uygar, medeni yiğit.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Yazganalp: Yazarlık yapan yiğit.
Demiralp: Güçlü, kuvvetli, sert, yiğit kimse.
Mutlualp: Mutlu yiğit.
Günalp: Güneş gibi aydınlım ve ışık saçan yiğit.
Tekinalp: Tek ve eşsiz yiğit.
Kartay: Yaşlı, pir.
Sönmezalp: Parlaklığını, ışığını hiç yitirmez, her zaman canlı olan yiğit.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Korkutalp: Korkusuz, yavuz, heybetli yiğit.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Kıranalp: Düşmanı bozguna uğratan yiğit.
Koçakalp: Cömert, kahraman yiğit.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Yücealp: Büyük, ulu yiğit.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Aykutalp: Ay gibi uğurlu olan yiğit.
Erdemalp: Erdemli yiğit.
Ulualp: Çok erdemli, yüce yiğit.
Bayduralp: Güçlü, kuvvetli, cesur olan yiğit.
Baranalp: Hedefine ulaşan yiğit.
Hasanalp: Güzel yiğit.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Temizalp: İyi ahlaklı yiğit.
Ergunalp: Hızlı, çevik yiğit.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Gücalp: Güçlükleri yenen yiğit. bk. Güçalp
Erenalp: Deneyimli, akıllı kimse.
Türkalp: Yiğit Türk.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Saltukalp: Özgür yiğit.
Turalp: Genç, delikanlı yiğit.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Uralp: Kentli yiğit.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Oğuralp: Uğurlu, mutlu yiğit.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Hanalp: Yiğit, cesur hükümdar.
Kocaalp: Yaşlı, ulu yiğit.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Oganalp: Güçlü yiğit.
Karmel: Bağ
Karaduman: Siyah duman.
Alanalp: Ülke alan, fetheden, fatih
Nuralp: Parlak, ışıklı, aydınlık yiğit.
Onuralp: Saygıdeğer, aziz, yiğit
Oyalp: Görüş, düşünce sahibi yiğit.
Ayalp: Ay kadar parlak ve güzel yiğit.
Seralp: Baş yiğit.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Eskinalp: Fırtına gibi yiğit.
Toralp: Gururlu yiğit.
Koralp: Ateşli, canlı, hareketli yiğit.
Aydınalp: İleri düşünceli yiğit.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Gündüzalp: Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan yiğit.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Oğanalp: Güçlü yiğit. - bk. Oganalp
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Sonalp: Sonuncu, son doğan yiğit.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Yalınalp: Gösterişsiz, sade yiğit.
Gençalp: Genç yiğit.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Enginalp: İyi, güzel, değerli, yiğit.
Güçalp: Güçlükleri yenen yiğit.
Erdenalp: Temiz, doğru yiğit.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Baturalp: Kahraman, yiğit, cesur, bahadır kimse.
Karlu: Karlı.
Bayrualp: Eskiden beri yiğit olan kimse.
Şanalp: Ünlü, şanlı, tanınmış yiğit kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Yayalp: Sert, kuvvetli yiğit.
Aygutalp: Her şeye karşılık veren yiğit.
Kıralp: Ak saçlı ve sakallı, yaşlı yiğit.
Sebükalp: Hızlı, atak yiğit.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Kılıçalp: Kılıç gibi keskin yiğit.
Konguralp: Kumral yiğit.
Sualp: Denizci yiğit.