İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kargınalp isminin anlamı: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit. Kargınalp ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Kargınalp İsminin Anlamı Nedir? Kargınalp İsminin AnaliziKardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karis: Grace;
Kariina: bulundu
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karmit: Rab `ın bağ
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karakız: Esmer kız.
Karine: övme
Karmelita: Rab `ın bağ
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karnaim: boynuzları
Karyan: karanlık bir
Karessa: çok sevgili
Karima: Noble, cömert
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karisa: çok sevgili
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karissa: Okşamak
Tükelalp: Kusursuz yiğit.
Tanalp: Şafak gibi aydınlık yiğit.
Kınalp: Kın-alp.
Eralp: Yiğit erkek.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Alanalp: Ülke alan, fetheden, fatih
Karasal: Kara ile ilgili.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Demiralp: Güçlü, kuvvetli, sert, yiğit kimse.
Sonalp: Sonuncu, son doğan yiğit.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Sıralp: Sır saklayan yiğit.
Çopuralp: Yüzü, çiçek hastalığından kalma küçük yara izleri taşıyan yiğit.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Boranalp: Cesur, çevik yiğit.
Gücalp: Güçlükleri yenen yiğit. bk. Güçalp
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karasu: Ağır akan su.
Tuncalp: Tunç gibi güçlü, kuvvetli yiğit.
Tengizalp: bk. Denizalp
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Gökmenalp: Sarışın, mavi gözlü yiğit.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Seralp: Baş yiğit.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Kutalp: Kutlu ve uğurlu yiğit.
Yavuzalp: Cesur, güçlü yiğit.
Yalınalp: Gösterişsiz, sade yiğit.
Baranalp: Hedefine ulaşan yiğit.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Süalp: Güçlü, yiğit asker.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Ergunalp: Hızlı, çevik yiğit.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Dündaralp: 1. Dinine bağlı yiğit. 2. T. Eski ordu düzenindeki artçı birlikte yer alan yiğit.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Kareem: Cömert
Karatekin: Esmer kimse.
Oyalp: Görüş, düşünce sahibi yiğit.
Onuralp: Saygıdeğer, aziz, yiğit
Gündüzalp: Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan yiğit.
Yazganalp: Yazarlık yapan yiğit.
Karlu: Karlı.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Nuralp: Parlak, ışıklı, aydınlık yiğit.
Sarıalp: Sarışın yiğit.
Mengüalp: Ölümsüz yiğit.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Uzalp: İyi, temiz, akıllı, anlayışlı yiğit.
Sunguralp: Soğukkanlı ve doğan gibi güçlü yiğit.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Berkalp: Kuvvetli ve sağlam yiğit, kahraman, cesur. Berk ve Alp isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Berk ve Alp
Oğanalp: Güçlü yiğit. - bk. Oganalp
Bengialp: Sonsuza dek yiğit olarak kalacak olan.
Canalp: Özünde yiğitlik, güçlülük olan kimse.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Temizalp: İyi ahlaklı yiğit.
Karaduman: Siyah duman.
Oganalp: Güçlü yiğit.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Mutlualp: Mutlu yiğit.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Ongunalp: Kutlu, uğurlu, beğenilen yiğit.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Yayalp: Sert, kuvvetli yiğit.
Karpos: Kâr
Özalp: Özünde yiğit olan kimse.
Yağınalp: Hareketli yiğit.
Orgunalp: Gizlenmiş, saklanmış yiğit.
Konguralp: Kumral yiğit.
Akalp: Doğruluğu ve dürüstlüğüyle tanınan kimse.
Soyalp: Yiğit soydan gelen kimse.
Kıranalp: Düşmanı bozguna uğratan yiğit.
Bayrualp: Eskiden beri yiğit olan kimse.
Aydınalp: İleri düşünceli yiğit.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Çetinalp: Sert, inatçı yiğit.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Kiçialp: Küçük yiğit.
Durualp: Özü temiz yiğit.
Saltukalp: Özgür yiğit.
Orgünalp: Ateş gibi kırmızı renkli güneşin olduğu gün doğan yiğit.
Karsten: İsa şöyle bir
Karayağız: Koyu esmer kimse.