İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karis: Grace;

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karima: Noble, cömert

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karnaim: boynuzları

Karmit: Rab `ın bağ

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karyan: karanlık bir

Karmelita: Rab `ın bağ

Ilgın: Akdeniz bölgesinde yetişen bir tür ağaç

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karakız: Esmer kız.

Karisa: çok sevgili

Karissa: Okşamak

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karessa: çok sevgili

Karine: övme

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kariina: bulundu

Bu listede Kargın ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karasu: Ağır akan su.

Sılgın: 1. Kırık dökük. 2. Dağınık. 3. Sıkıntılı, kederli. 4. Çekingen, gözü korkmuş.

Kartay: Yaşlı, pir.

Çıvgın: 1. Rüzgâr ve karla karışık yağan yağmur. 2. Ağacın verdiği yeni sürgün, filiz.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karmel: Bağ

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Angın: Tanınmış, ünlü.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Karim: cömert

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Algın: Güçlü, iyi, güzel, sıcakkanlı, sevimli. Sevdalı, âşık, vurgun. Hızlı akan su. Cılız, zayıf.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karlık: Kar kuyusu.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Yalgın: 1. Serap, ılgın. 2. Alev.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Argın: Yorgun, bitkin, zayıf.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karlu: Karlı.

Vargın: Ulaşan, isteğine erişen.

Karaduman: Siyah duman.

Karsten: İsa şöyle bir

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karındaş: Kardeş.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karpos: Kâr

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kızgın: 1. Çok ısınmış, ısıtılmış. 2. Kızmış olan, öfkeli.

Sıngın: Ürkek, çekinen.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karatün: Karanlık gece.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Kareem: Cömert

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Bu listede Kargın ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha